Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    zaterdag, november 8
    Trending
    • Pynarello brengt Mozart naar de rockzaal met absurdistische opera John Giovanni
    • Bellemont bracht weerbarstige schoonheid naar de Macca Club in Hasselt
    • Shakatak brengt 45 jaar lounge-jazz tot leven in Roermond
    • The Scorchers: Het vuur van ska en reggae in een nieuwe tijd
    • Hiromi’s Sonicwonder in Eindhoven: Technische perfectie op zoek naar een ziel
    • Album recensie overzicht: Primal Scream, Hetty Kate en meer
    • De wekelijkse New Music Friday Maxazine Playlist op Spotify, 7 november 2025
    • The Chameleons brengen verleden en nieuw werk samen in De Bosuil
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Marike Jager – The Silent Song
    CD Recensie

    Marike Jager – The Silent Song

    By Peter van Cappelle16 maart 2014

    Bij veel artiesten lijkt de productie van hun geluid per album grootser te moeten klinken. Marike Jager doet daarentegen precies het omgekeerde op haar nieuwe album ‘The Silent Song’. Op haar vorige album ‘Here Comes The Night’ werd ze nog begeleid door haar band. Dat leverde soms rauwe nummers op. Maar op deze opvolger is alles ‘back to basic’. Letterlijk, want voor dit album trok ze zichzelf terug in haar tuinhuisje. Waar ze alle nummer opnam met enkel begeleiding van zichzelf op piano en gitaar.

    MARIKEJAGER_THESILENB2CE54-275x275

    Met één uitzondering van één persoon die er aan te pas kwam: de Canadese singer/songwriter Ron Sexsmith met wie de het duet ‘Don’t You’ zingt. Twee stemmen die perfect samen gaan op dit  nummer.

    Dat het album zo sober is gehouden betekend echter niet dat het eentonig is. Optimistische nummers als ‘Secret’, ‘Don’t You’ en ‘Butterfly’ worden afgewisseld met nummers die meer in mineur klinken. Zoals de titeltrack, ‘Everyone Wants To Blame You’ en ‘Wings’. Een mooi nummer als ‘Pick Up The Phone’ slaat daar een mooie brug tussen. Wat opvalt door de schaarse begeleiding is de speelsheid van zowel haar gitaar- als pianospel. Waar ‘I Will Never Know’ en ‘Butterfly’ mooi voorbeelden van zijn.

    De nummers klinken zo intiem dat je tijdens het luisteren je bijna de sfeer van dat tuinhuisje kunt inbeelden. Het is daardoor een hele pure singer/songwriter plaat geworden die ondanks de soberheid geen moment verveelt. (9/10)(Morning Coffee/PIAS)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleThe Sedan Vault keert terug met het eerste album in zes jaar tijd
    Next Article Meer Europese concerten Rolling Stones

    Related Posts

    Album recensie overzicht: Primal Scream, Hetty Kate en meer

    La Ratte – Tryptique De La Ratte

    Kahala – Guirca


    RSS Muzikantenbank
    • Bassist zoekt hardcore/punkband
    • Rock/metal band gezocht
    • Ervaren zangeres zoekt nieuwe muzikale uitdaging
    • Zangeres zoekt Rock / heavy metal band
    • TENORSAXOFONIST zoekt bigband of combo
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.