Als, wat beweerd wordt dat een goed bluesman iemand is die een hoop ellende heeft gekend, dan is Mike Zito een uitstekend bluesman. Verslavingen, de weg kwijt raken; hij heeft het allemaal achter de rug. “Gone To Texas” is op tweeërlei wijze een goed gekozen titel. Zito is van St. Louis via Florida in Texas terechtgekomen, bovendien is het een uitdrukking voor het feit dat je schulden, ellende en je vorige leven achter je hebt gelaten.
Na een aantal soloalbums richtte hij twee jaar geleden met onder meer Devon Allman de Royal Southern Brotherhood op en sinds vorig jaar is hij weer met zijn eigen band, genaamd The Wheel, op pad. Naast zanger/gitarist Zito bestaat de band uit Scot Sutherland (bas), Jimmy Carpenter (gitaar/sax) en Rob Lee (drums). Als gasten doen nog gitarist Sonny Landreth, zangeres Susan Cowsill en Delbert McClinton (zang, harmonica) mee.
En het is uitstekend album geworden. Zeer persoonlijk en eerlijk. De dertien songs blijven van het begin tot het eind boeien. Het begint met de titelsong, een krachtige tekst in een ontspannen Allman Brothers-achtig jasje, gevolgd door het ruige “Rainbow Bridge” met prachtige zang van Cowsill en slidespel van Landreth. Andere prima songs zijn “Voice In Dallas” over zijn vroegere drugsgebruik, het rauwe “Don’t Think Cause You’re Pretty” en het akoestisch gespeelde “Death Row”. Ik denk dat Mike Zito ook zonder zijn problemen een prima bluesman zou zijn geweest, maar het heeft zeker geholpen een persoonlijk en overtuigend album te maken. (8/10)(Ruf Records)
