Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    woensdag, juni 18
    Trending
    • Last minute aankondiging Tom Odell op Pinkpop
    • HAEVN met extra show naar AFAS Live
    • Michael Riesenbeck – Courage
    • Franz Ferdinand naar 013
    • Win kaarten voor Arch Enemy in AFAS Live
    • Bryyo – Presence
    • Helloween kondigt nieuw album ‘Giants & Monsters’ aan
    • Tyreek McDole – Open Up Your Senses
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Guy Davis – Juba Dance ft Fabrizo Poggi
    CD Recensie

    Guy Davis – Juba Dance ft Fabrizo Poggi

    By Bert Vethaak21 april 2013

    Zanger/gitarist/harpspeler/acteur Guy Davis is allang geen onbekende meer in de akoestische blues. Zijn ruwe stemgeluid in combinatie met zijn muziek  leverde hem inmiddels negen keer een Handy Award nominatie op. Hij heeft platen opgenomen met Dr John en telt onder zijn fans onder andere Jackson Browne, Ian Anderson (Jethro Tull) en Jessica Lange. Inmiddels is zijn nieuwe album “Juba Dance” uitgekomen. Een prominente rol op dit nieuwe album is ingeruimd voor  vriend, mede producer en medeharpist Fabrizio Poggi terwijl er gastrollen zijn weg gelegd voor The Blind Boys Of Alabama en Lea Gilmore.

    Verwacht van Guy geen vernieuwend werk want deze man heeft zijn hart verpand aan de traditionele akoestische blues. Zo koste het hem geen enkele moeite in  de huid van Robert Johnson te kruipen in de off-Broadway musical ‘Robert Johnson: Trick the devil’. Maar deze plaat is wel zeer de moeite waard. Waar de meeste akoestische bluesplaten gauw gaan vervelen door eentonigheid weet Davis je bij de les te houden. Zo komt er een lekkere stompblues uit de speakers met “My Eyes Keep Me In Trouble”, een paar nummers verder is het een New Orleans Blues (“Some Cold Rainy Day”) met een lekkere banjo en vocalen van Lea Gilmore, onmiddellijk  gevolgd door “See That My Grave Is Kept Clean”, dat zo uit een jaren ’50 western film zou kunnen komen door vooral de vocale bijdrage van The Blind Boys Of Alabama. En met “Satisfied” komt er ook nog een “prison-blues” voorbij, waarbij je in gedachte de gevangenen in een zwart/witte streepjes-overall in een chaingang aan een spoorweg ziet werken.

    Guy Davis bewijst weer dat de traditionele akoestische blues meer dan het beluisteren waard is. Maar mede door de variëteit aan stijlen die de man tot in de puntjes beheerst. Tijd dat een nominatie voor een Handy word omgezet in een prijs. (Dixifrog) (7/10)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleJan Smit duikt het theater in
    Next Article Iggy Pop ‘Ready to Die’

    Related Posts

    Last minute aankondiging Tom Odell op Pinkpop

    HAEVN met extra show naar AFAS Live

    Michael Riesenbeck – Courage


    RSS Muzikantenbank
    • Start jij samen met mij een dampende coverband in Den Haag? 🎤
    • Bossa Nova band oprichten?
    • The Cooking Crayfish zoeken een nieuwe zanger of zangeres
    • Prince tribute band zoekt toetsenist
    • Accordeonist 60 + zoekt muzikanten
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland
    Maxazine is er ook in andere talen:












    Consent

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.