Rempe Kooij is, als the Frostman, zanger/gitarist en componist/producer van de Nederlandse artrock groep Pole Shift Survival Group. In deze column vertelt hij welke Pole shift hij heeft meegemaakt en wat voor consequenties dat heeft:
Vorige week op aanraden van een vriend, legaal de nieuwe documentaire van Dave Grohl aangeschaft, Sound City. Voor iedere muziekliefhebber en muzikant een absolute aanrader. In het kort, Dave Grohl heeft de oude Neve mengtafel gekocht van de legendarische Californische studio ‘Sound City’. De studio waar eigenlijk de gehele jaren zeventig sonisch zijn vastgelegd. Op band oftewel Reel to Reel natuurlijk.
Die Neve mixer staat nu in de Dave zijn eigen studio, want ‘Sound City’ is ondertussen failliet door de aanhoudende malaise in de muziekindustrie. De documentaire word gaandeweg een terecht pleidooi voor muzikale authenticiteit, iets waar ik een groot voorstander van ben.
Eigenlijk word er een formule gegeven voor muzikale authenticiteit die er ongeveer als volgt uitziet: Paul Mc Cartney + Dave Grohl + John Foggerty + Neve mengtafel + tijd om 150 takes te doen op band in mooie studio = authentieke muziek.
Dus, voor alle mensen die thuis achter hun laptop zitten, lekker te Pro-tool-en. Je doet iets ‘verkeerds’. Je maakt misschien wel muziek, maar authentiek is die zeker niet.
Voor de wiskundige fanaten onder ons muzikanten zal ik de rekensom even maken. Benodigde bedrag om Paul + Dave + John te overtuigen van het feit dat ze je studiogroep worden waarschijnlijk rond de 2 ton. Vintage Neve mengtafel 1,5 miljoen eurootjes. Studio tijd plus Reel to Reel voor een heel album (150 takes x 3 minuten gedeeld door 20 x 12 x 500 euro + 12 x 1500 euro) 150.000 euro en dan natuurlijk nog mixen en masteren en alle overige kosten…..
Conclusie: Hoezeer ik het ook eens ben met Dave’s visie, voor ons gewone stervelingen is authenticiteit (tegenwoordig?) onbetaalbaar. We zullen dus dienen te roeien met de riemen die we hebben. Pro-tool-en dus.
Andere conclusie: Als we meer authentieke muziek willen horen zullen we, als muziekconsument, dus weer dienen te gaan betalen voor onze consumptie en zal er als de wiedeweerga een oplossing gevonden dienen te worden voor het download probleem.
Anders zullen we genoegen dienen te nemen met de goedkope (lees gratis) on- authentieke Pro-tool muzikanten of met de dure muziek van de multimiljonairs die we vanaf nu af aan de authenticiteit-Maffia zullen noemen. Mooie combinatie trouwens: Muziek-politie en authenticiteit-Maffia.
Welterusten,
The Frostman.
