Afgelopen dinsdag 30 oktober stond Bob Geldof in het Theater aan de Schie in Schiedam. Momenteel is de zanger bezig met een Europese tournee die hem eenmalig naar ons land bracht. De tournee staat in het kader van zijn laatste album getiteld ‘How To Compose Popular Songs That Will Sell’. Duidelijk mag dus wel zijn dat er een aantal nieuwe, maar zeker ook songs uit zijn Boomtown Rats tijd voorbij zouden gaan komen.
Wat mij gelijk verbaasde is dat de zaal, met 350 plaatsen, niet uitverkocht was. Een artiest als Geldof zou toch zeker de zaal makkelijk vol moeten krijgen, maar niets is minder waar, helaas. Ik schat dat er zo’n 200 mannen en vrouwen in de zaal zaten, geen jeugd in ieder geval. Keurig op tijd gaat om 20:15 het licht uit en komt de zanger met zijn band het podium op. Een snelle “hello” en gelijk knalde het nummer ‘The Great Song of Indifference’ door de zaal. Een heerlijke opener die de zaal gelijk aan het zingen en klappen bracht.
Na het tweede nummer vertelde Bob dat hij niet wist dat hij “100 miles” van Rotterdam, dus in Schiedam zou zijn. Hij vind Rotterdam een fijne stad, en had niet verwacht dat hij in een buitenwijk van Rotterdam zou optreden……. Voor zover hij kan herinneren heeft hij nog niet eerder in Rotterdam opgetreden, solo dan, wel met de Boomtown Rats. Na deze onderbreking volgde het nummer ‘Systematic 6 pack’, komende van zijn album ‘How To Write Popular Songs That Will Sell’. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt bekend ben met Bob’s recentelijke werk, maar dit klonk toch wel erg lekker. Na dit opzwepende nummer met subliem gitaarspel klonken de eerste tonen van ‘Dazzled By You’ door het theater. Hier liet Bob horen nog goed bij stem te zijn en het akoestische gitaarspel absoluut beheerst.
Zonder te stoppen werd gelijk het Boomtown Rats nummer ‘When The Night Comes’ ingezet. Heerlijk! Wat mij eigenlijk al bij het eerste nummer opviel is dat de band zeer goed is. Goed op elkaar ingespeeld, helemaal top! ‘Walking Back To Happiness’, het volgende nummer, komt van Bob’s tweede solo album. Ook hier weer een heerlijk nummer, met een hoofdrol voor de violist. Om er nog op terug te komen, ik snap echt niet dat er niet meer bezoekers op dit fantastische concert zijn afgekomen. Na ruim een half uur verteld Bob waar zijn bandleden vandaan komen, stelt ze voor en grapt behoorlijk over hun woonplaatsen.
Het volgende nummer ‘Banana Republic’ is geschreven in eind jaren ’70, begin jaren ’80. Het gaat over Ierland, met haar corrupte regering. Bob verteld dat er toendertijd geen toekomst was voor kinderen, sommige kwamen weg, en vormden een band… Ze hoopten met hun inbreng het land weer goed te krijgen, maar helaas lukte hun dat ook niet.’Banana Republic’ was hun laatste top 10 hit. Hierna volgden 4 nummers van het album ‘Sex, Age and Death’. Bob verteld dat het geen “Happy” album is. Het eerste nummer, ‘Harvest Moon’, staat niet op dit album, omdat het volgens Bob “te vrolijk” is. Hierna volgden ‘Scream in Vain’, ‘One for Me’ en ‘Mudslide’.
Zoals gezegd speelden ze ook nummers uit de Boomtown Rats periode, natuurlijk mag dan het fantastische nummer ‘I Don’t Like Mondays’ niet ontbreken. Deze versie die Bob en zijn band hier lieten horen zorgde bij mij voor kippenvel, wat mooi… echt subliem! Na een ovationeel applaus volgde ‘How I Roll’, ook komende van zijn album ‘How To Write Popular Songs That Will Sell’. Ook dit nummer stond als een huis. ‘Joey’s On The Street Again’, het voorlaaste nummer wat de Boomtown Rats speelden tijdens een concert in 1986 om vervolgens de band op te heffen, volgde. Het concert, dat een kleine 1,5 uur bezig was, kon voor mij echt niet meer stuk.
‘Mary’ werd ingezet. Het nummer is door de jaren heen geëvolueerd in een waanzinnige verlengde versie waarin stukken van het oude Beatles / Stones nummer ‘I Wanna Be Your Lover’ en zelfs een stuk van de Golden Earring’s hit ‘Radar Love’ te horen was. Na deze apotheose was het helaas tijd voor het laaste nummer van de avond, getiteld ‘Rat Trap’. Natuurlijk kwam de band voor een reprise nog eenmaal terug en speelden de nummers ‘Silly Pretty Thing’, een disco achtig nummer wederom van zijn laatste album ‘How To Write Popular Songs That Will Sell’. Het concert eindigde met ‘The Great Song of Indifference’, een waardige afsluiter. Duidelijk mag zijn dat de man het nog niet verleerd is, absolute topklasse!
