“Now and then I think of all the times you screwed me over”, het eerste dat de mensheid buiten Nieuw Zeeland en Australië te horen kreeg van de toen 21-jarige Kimbra Lee Johnson. Nog tijdens het succes van ‘Somebody That I Used To Know’, met de Vlaams-Australische Gotye, bracht de Nieuw Zeelandse haar debuut-album uit, ‘Vows’. De druk die op ‘Vows’ ligt, is te vergelijken met een tweede album, aangezien Kimbra door haar duet met Gotye al wereldberoemd is. En dat terwijl haar album nu pas in Nederland uit komt…
‘Vows’ opent verrassend, een beetje jazzy met beetje soul à la die andere Belgische grootheid, Selah Sue. De plaat beloofd iets moois te worden. Na opener ‘Settle Down’ trekt ze die stijl van Selah Sue ietwat door op ‘Something In The Way You Are’, maar dan houdt het toch wel op.
Op ‘Vows’ presenteert de inmiddels 22-jarige zichzelf op een manier die voor de liefhebers van ‘Somebody That I Used To Know’ wellicht wat vreemd is, maar voor wie beschikt over een diepere muzieksmaak dan het één, twee, drie, afgekalfde top40-repertoire herkent in Kimbra toch wel een stem van formaat. De warme soulvolle tunes van de zangeres worden op ‘Vows’ helaas soms iets te veel overgedubd, maar blijven herkenbaar in de diepe lijn.
Kimbra pakt de luisteraar in met haar wellicht iets te duidelijke kopstem, mist echter wel zo nu en daar een toon, gaat zeker op ‘Cameo Love’ zelfs even vals, maar over het algeheel doet zelfs dat niet veel af aan de kracht van de dame die haar absolute doorbraak toch wel moet danken aan Gotye.
‘Vows’ bevat geen wereldhits, laten we daar duidelijk over zijn. Toch zijn de nummers op het album stuk voor stuk allemaal krachtig. Grote uitschieters zijn ‘Old Flame’, waarbij Kimbra laat horen meer te zijn dan zomaar een dertien in een dozijn-meisje dat wil zingen en de live-uitvoering ‘Plain Gold Ring’, dat ons direct doet terug verlangen aan lange zwoele avonden in Londense clubs als Ronny Scotts of het Jazz Café.
Nee, fans van Gotye (feat. Kimbra) zullen op ‘Vows’ een compleet andere zangeres aantreffen en dat is maar goed ook. Kimbra laat op haar debuut direct horen een compleet eigen identiteit te hebben en mocht er in ons kikkerlandje al een festival passen van de Nieuw Zeelandse, dan zal het zeker North Sea Jazz zijn, waar we haar komend jaar toch zeker wel verwachten. Grote klasse en een geslaagde herontmoeting! (8,5/10) (Warner Bros.)
