Bij de naam Van Der Graaf Genarator denkt het overgrote deel van de bevolking direct aan de electrostatische bollen van de Amerikaanse wetenschapper Robert van de Graaff. Slechts een enkeling ziet de onbewust gemaakte spelfouten en herkent er de Britse progressieve rockband in. Grote successen zijn in het 45-jarige bestaan van de band dan ook uitgebleven, hoewel de Britten vorig jaar, na enkele jaren stilte toch hun 12e studioalbum uitbrachten. Nu, vrij snel daar achter aan: ‘Alt‘, het dertiende album, waarmee de muzikanten aangeven nog lang niet moe te zijn.
‘Alt‘ is een album waarbij Van Der Graaf Generator het progressieve iets meer achter zich laat en de artrock invloeden, die ze toch altijd al in zich hadden, wat meer belichten. Het trio breekt wat los uit de allerdaagse muzikale lijnen en voor een groot deel van de luisteraars zal ‘Alt‘ dan ook te onsamenhangend klinken. De intellectuele muziek van de drie laat zich dan ook moeilijk vatten en voir velen lijkt ‘Alt‘ dan ook een bewijs dat een ieder zonder enige muzikale achtetgrond zomaar een cd kan opnemen, Liefhebbers van moderne klassieke muziek en experimentele jazz zullen het trio dan weer wel wat makkelijker begrijpen en delen van de gebruikte stijlen herkennen.
Met titels als ‘Mackarel Ate Them‘ en ‘Sackbut‘ trekt de band waarschijnlijk direct de aandacht van fans van Primus en niet onterecht. Beide bands staan bekend om hun voorkeur om te experimenteren en zich een weinig aan te trekken van de buitenwereld. Daarmee houdt de vergelijking dan ook wel weer mee op, want moest je Van Der Graaf Generator met iets of iemand vergelijken, dan zou je uitkomen bij een klassiek orkest dat samen met Kraftwerk een repetitie heeft of aan het inspelen is.
Peter Hammill van Van Der Graaf Generator zegt het zelf al: “De meeste muziek op ‘Alt‘ hebben we gemaakt zonder te kijken, of misschien terwijl alleen het linker hersengedeelte ermee bezig was. Het album is een samenhangsel van improvisaties die we opnamen tijdens soundchecks en in de studio en moeten meer gezien worden als sonische creaties die gemaakt zijn op een fundament van muzikaal beton. De 14 tracks geven een glimp van de alternatieve muzikale wereld van Van Der Graaf Generator. Wellicht het dichtstbij te vergelijken met ‘Present’, maar zelfs een vergelijking met die opname is erg vaag. Zelfs voor Van Der Graaf Generator is dit materiaal aan de rare kant.” Jaja..
Openingstrack ‘Earlybird‘ doet dan wel een beetje denken aan ‘Morgenspaziergang‘ van de Duitse electrogoden, op ‘Extractus‘ laat de band dat geheel los en gaat over naar een eigentijdse versie van Pennywise‘s ‘Bro Hymn‘. Geen enkele track echter last zich vangen in een populair jasje en verderop op de plaat komt zelfs met regelmaat het gevoel dat Van Der Graaf Generator de echte Van de Graaffgenerator uit de kast heeft gepakt. Een sterk staaltje durf, maar zoals altijd komen de mannen er goed mee weg. Terwijl ‘Thuesday, The Riff‘ als meest toegankelijke track van ‘Alt‘ de plaat mooi zou kunnen afsluiten, hebben de drie er toch nog een encore op willen zetten in de vorm van ‘ Dronus‘. De ambiënt-sound van dar uiteindelijke slotnummer geeft toch wel de sfeer weer van waar de muzikanten het best mee zouden kunnen worden samen gevat: Onheilspellend zonder duidelijke samenhang in een sausje dat het geheel tesamenbrengt. Verwarrend? Dan snap je Van Der Graaf Generator. (7/10) (Esoteric Antenna)
