Het 21e album alweer van Bluesgigant Walter Trout. Voorheen met zijn eigen (Free) Radicals, maar nu alweer enkele jaren compleet solo. Een echte bluesman heeft geen band nodig en zo is het ook met Trout. Trout stond begin maart dit jaar nog op zijn favoriete podium, Paradiso in Amsterdam en met een volle zaal kan de gitarist bogen op een trouwe fanschare die met smart zit te wachten op een nieuw album. Welnu, het album is er, ‘Blues for the modern daze’.
‘Blues for the modern daze’ is geïnspireerd door de muziek van bluespionier Blind Willie Johnson, hoewel die link voor mij nog net te moeilijk te beoordelen is. Trout toerde vroeger nog met John Lee Hooker en dat zijn meer de geluiden die ik hier terughaal op het nieuwe album van de gitarist.
‘Turn off your tv’ lijkt Trout’s regelrechte protest tegen de verloedering van de hedendaagse tv-generatie en vercommercialisering, Trout is op de on-Trout-korte manier op zijn best in de old-school richting die we zo in de muzikant bewonderen. Kort, jazeker want de vier nummers die korter duren dan 4 minuten zijn een uitzondering op de volgeperste cd. Waar menig artiest een commercieel product aflevert van een korte 40 minuten, maakt Trout er het dubbele van en geeft de bluesliefhebber met recht waar voor zijn geld. Trout raffelt niet af, maar komt langslepend uit de hoek waar velen hem uiteindelijk zo graag in duwden. Hij lijkt het niet erg te vinden en gooit er maar graag een schepje bovenop.
Afwisseling is ‘Puppet master’, een sort of spoken word, bluesloos, maar gelukkig is het slechts een aankondiging van ‘Money rules the world’ dat er harder aan toe gaat dan we verwachtten. Wat hard rock blues pakt je op en smijt je keihard op je stoel, tenminste, bij diegenen die zelf bij het album niet al snoeihard stonden mee te dansen. Het geeft aan waar Trout mee bezig is; Een stevig blues-album dat voor de liefhebber dit jaar wel eens het beste album van het jaar kan worden. (8/10) (Provogue)
//
