Do you remember gaat deze week naar de Britse post punk scene van begin jaren ’80. De band van deze keer mag ook in de categorie eendagsvliegen gezet worden, niet omdat ze na één nummer van het toneel verdwenen maar vanwege het feit dat ze hier in Nederland maar één hit gehad hebben. Iedereen die het nummer hoort zou het bij de eerste tonen al moeten herkennen. Deze keer in ‘Do you remember ….. Killing Joke’.
De oorsprong van Killing Joke komt uit de Matt Stagger Band. Toen hij voor deze band drumde ontmoette Paul Ferguson eind jaren ’70 toetsenist en zanger Jaz Coleman. Coleman sloot zich al snel bij de groep aan maar kort daarna gingen hij en Ferguson eind 1978 hun eigen weg om Killing Joke op te richten. Het duo haalde bassist Martin Glover Youth binnen, welke voorheen speelde bij de punkband The Rage. Ook kwam gitarist Kevin (Geordie) Walker (gitaar) de band versterken. Killing Joke verhuisde naar Notting Hill en namen hun debuut EP op, getiteld ‘Almost Red’ met geld wat ze geleend hadden van Coleman’s vriendin. DJ John Peel van de BBC was onder de indruk van de EP en bood de groep aan om een paar nummertjes te komen spelen tijdens zijn show, welke een van de meest populaire shows was in die tijd. Eind 1979 tekende de groep een contract bij Island Records welke hun toestemming gaf om hun eigen label (Malicious Damage) op te richten.
De band releasde hun debuutsingle ‘Wardance’ op dat label in februari 1980. Net na de release verhuisden Killing Joke en hun label van Island Records naar EG Music en brachten ze hun debuut album ‘Killing Joke’ uit. Ze begonnen shows te geven in Engeland en kregen de reputatie controversieel te zijn. Hun artwork bevatte nogal vaak afschrikwekkende afbeeldingen en een van hun concertposters liet de Paus zien terwijl hij de zegen gaf over een legioen Nazi’s. Hierdoor werd de groep verboden om een concert te geven in Glasgow. Ondanks hun reputatie begon de band een steeds groter wordende schare fans te krijgen uit de disco en punk scene door hun nummers ‘Psyche’ en ‘Follow the Leader’. Ook kwamen ze zelfs in het voorprogramma te staan van Joy Division. Hun tweede album kwam in 1981 uit, getiteld ‘What’s THIS For…!
Na het in 1982 opnemen en uitbrengen van hun derde album ‘Revelations’ besloot Jaz dat het einde der tijden nabij was en verliet de groep om vervolgens samen met gitarist Geordie naar IJsland te vluchten. Toen ze daar waren werkten ze samen met een aantal IJslandse bands waarvan Theyr de bekendste is. Theyr zou later The Sugarcubes worden. Kort nadat Coleman vertrokken was volgde Youth hem en na een paar maanden toen bleek dat het einde van de wereld nog even niet aan de orde was keerdde Youthe terug naar Engeland en vormde samen met Ferguson de band Brilliant. Vlak na de oprichting van Brilliant verhuisde Ferguson weer naar IJsland met de nieuwe bassist Paul Raven. Youth bleef bij Brilliant terwijl de nieuwe line-up van Killing Joke nog even in IJsland bleven werken. De groep keerde terug naar Engeland en namen daar in 1983 ‘Fire Dances’ op welke een rustigere, recht toe, recht aan band liet horen dan hun eerdere werk.
In de 80’s beleven ze albums uitbrengen welke er niet voor zorgden dat ze hun publiek en fans welke ze hadden vergaard in begin jaren ’80 terug te krijgen. Na ‘Outside the Gate (1988) besloot de band om er mee te stoppen. Twee jaar later kwamen ze weer bij elkaar om Extremities, Dirt & Various Repressed Emotions uit te brengen. Op dit album is de nieuwe drummer Martin Atkins te horen en laat de band weer klinken als hun vroegere albums. Hierna nam de groep een vier jaar durende pauze. In 1994 kwamen ze weer terug als een trio met Coleman, Youth en Geordie en brachten ze hun album ‘Pandemonium’ uit. Dit album was een stuk “zwaarder” dan hun vorige releases. ‘Democracy’ (1996), ‘Killing Joke’ (2003) en een live album XXV Gathering volgden ‘Pandemonium’ op. Na in het voorprogramma te zijn voor Mötley Crue tijdens een in 2004 gehouden tournee ging de band naar Praag voor wederom een albumopname, ‘Hosannas from the Basement of Hell’ geheten welke uitkwam in 2006.
In oktober 2007 overleed Paul Raven in Geneve Zwitserland aan de gevolgen van hartfalen. De orginele lineup (Coleman-Geordie-Youth en Ferguson) waren allemaal aanwezig tijdens de begrafenis en besloten om ter ere van Raven en Killing Joke weer bij elkaar te komen. Na een wereldtournee ging deze line-up de studio in en nam het in 2010 uitgebrachte ‘Absolute Dissent’ op. Op 6 augustus 2011 stond de band op de affice tijdens het 15e Schollenpop festival te Scheveningen. Helaas was de band van mening dat het té hard regende en besloten ze om hun optreden niet te geven, vele fans gedesillusioneerd achterlatend.
{slide=Killing Joke – Love Like Blood}http://www.youtube.com/watch?v=TnpwuRlXbhk{/slide}
{slide=Killing Joke – Eigthies}http://www.youtube.com/watch?v=x1U1Ue_5kq8{/slide}
{slide=Killing Joke – Democracy}http://www.youtube.com/watch?v=KXZSF13pM-I{/slide}
{slide=Killing Joke – Love Like Blood Live at the Apollo (Londen 16-10-2010)}http://www.youtube.com/watch?v=4-4XWnQbEjA&feature=related{/slide}
