Wekelijks publiceren we een artikel over een artiest die we een beetje uit het oog verloren zijn. Deze week is het de beurt aan de Nederlandse zangeres Nadieh. Nadieh wordt op zondag 7 september 1958 geboren in Den Haag als Karin Francine Anne Meis. Ze heeft drie oudere broers: Frans, Fred en Edu en een jongere zus Manon ‘Nonny’. Haar vader, ingenieur Frans, is Indonesisch en haar moeder, Wil Donck, is Scheveningse.
Nadieh woont in haar jeugd in Leiderdorp.regelmatig gaat ze kijken naar Earth and Fire die in de buurt repeteert. Met Kees Buenen, (BB Band) zingt ze in het begin van de jaren ’80. Ze breekt in 1986 door met het nummer ‘Windforce 11’ waarmee ze de 23e plek van de Nederlandse top 40 haalt. Het door Hans Vermeulen en Kees Buenen geproduceerde debuutalbum Land of Tá wordt in 1987 bekroond met een Zilveren Harp en een Edison Music Award. ‘Haifa Blue’ (van haar tweede album) wint in 1987 de eerste prijs in de categorie BSA op het Wereldsongfestival in Japan. In 1988 ontvangt Nadieh voor haar tweede album Company of Fools een CD Award. Stuart en Bradley James schrijven en produceren drie nummers op deze cd.
In 1989 verschijnt het album ‘No way back’ waar wat kleine hitjes vanaf komen. De backing vocals op dit album worden verzorgd door Ruth Jacott, het nummer ‘Splendid Morning’, wat ze samen zong met Colin Blunstone, is geschreven voor Nadieh’s eerste vriendje Onno, wie op 17jarige leeftijd verongelukte. Na jaren rock muziek te hebben gemaakt gaat ze in 1991 de wat rustigere kant op met folkachtige melodieuze luisterliedjes en dan verschijnt het door Joey Balin geproduceerde album Eye on the Waves waar bekende instrumentalisten als drummer Curt Cress en bassist Pino Palladino op spelen. Ondanks deze grote namen mislukt een internationale doorbraak.
In 1992 trekt Nadieh zich terug uit de muziekwereld. Ze gaat met haar kinderen in het dorpje Rhenoy in de Betuwe wonen en houd zich bezig met het houden van paarden en met muziek maken. In 1994 brengt ze zelf het album ‘On my own’ uit, en enkele Indonesische liedjes. Ze schrijft teksten voor Paul de Leeuw en Marco Borsato. Ook neemt ze het duet ‘Ik sta’ (een bewerking van het Franse Là-Bas van Jean-Jacques Goldman en Sirima) op met Erik Mesie (Toontje Lager). In 1995 zingt Ruth Jacott Nadieh’s nummer ‘Leef me’ op haar album ‘Geheimen’.
Op Goede Vrijdagavond, 5 april 1996 overlijdt Nadieh in Utrecht op 37-jarige leeftijd aan een longembolie en kanker. Van jongs af aan zei ze al dat ze wist dat ze jong zou sterven. Ze wordt begraven op de Hervormde begraafplaats van Rhenoy die grenst aan haar huis aan de Lingedijk. Op haar steen staan een Bahai gedicht, een gitaar, sterren en golven afgebeeld. In 1999 brengt de Nadieh Foundation postuum Nederlandstalig werk van haar uit op het album ‘Leef me’.
{slide=Nadieh – Windforce 11 (1986)}http://www.youtube.com/watch?v=kyttgKRt3f0{/slide}
