Voor degene die Triptykon (nog) niet kent, even een stukje metal geschiedenis. Nadat de Britse band Venom in de prille jaren tachtig de Black Metal stroming op de kaart zette, ontsprongen er in de gehele metalwereld bands met een soortgelijk geluid. Een van die bands was het Zwitserse Hellhammer, aangevoerd door ene Tom G. Warrior (Zanger, Gitarist). De critici sabelde deze band direct neer terwijl vele undergound metal fans deze band in hun harten hadden gesloten. Hellhammer was geen lang leven beschoren. Gelukkig kwam de band terug onder de naam Celtic Frost.
De rauwe doomy death/black metal van dit trio kreeg nog steeds geen respect van de schrijvende pers maar de fanschare groeide en groeide. Celtic Frost werd één van de meest gerenomeerde bands in de undergound wereldwijd.Na het verschijnen van de flop ‘Into the Pandemonium’ (een vooruitstrevend album, waar de metalwereld in 1987 nog niet aan toe was) en de line-up- en stijl wisseling van de band stierf ook Celtic Frost een te vroege dood. Zowel Hellhammer en Celtic Frost zijn in hun jaren van afwezigheid terecht verheven tot ‘cult’. Zelfs door de media die in eerste instantie niet op hun hand waren.
In het jaar 2001 staken Tom G. Warrior en Martin Eric Ain (Hellhammer /Celtic Frost) de koppen weer bij elkaar om muziek te gaan maken. Dit resulteerde in 2006 tot de geweldige Celtic Frost plaat ‘Monotheist’. Geheel in de oude stijl maar wel geplaatst in deze tijd. Helaas duurde die samenwerking wegens interne problemen niet erg lang en lag de Celtic Frost reünie in 2008 alweer op zijn gat. Triptykon was geboren! Tom G. Warrior had blijkbaar genoeg inspiratie hervonden om muziek te blijven maken.Het eerder dit jaar verschenen debuutalbum van Triptykon. ‘Eparistera Diamones’ werd zowel door vriend als vijand zeer goed ontvangen.
Nu is er al vrij snel na die release de E.P. ‘Shatter’. Het openingsnummer ‘Shatter’ is een nummer dat eerder op de Japanse persing van ‘Eparistera Diamones’ terug te vinden is als bonustrack aldaar. Een episch, zeer meeslepend nummer, opgesierd met mysterieuze vrouwelijke zang. Een fenomeen dat eigenlijk is uitgevonden door de latere ‘klonen’ van Celtic Frost. Het tweede nummer ‘I am the Twilight’ is een lekker pittig, wederom traag nummer dat mij erg aan het Celtic Frost verleden doet denken, ondanks de traagheid en lange speelduur (ruim zeven minuten) verveelt het geen moment.
Het instrumentale (electronische) ‘Crucifixus’ is wat mij betreft een totaal overbodig nummer. Het sluit qua sfeer geheel aan bij de muziek van Triptykon maar meer dan een leuke introtape voor bijvoorbeeld een Triptykon optreden is het niet. Als uitsmijter op deze e.p. krijgen we nog twee live nummers uit de Celtic Frost tijd voorgeschoteld. Eén van Celtic Frost’s lekkerste nummers ‘Circle of the Tyrants’ wordt in een wel heel slome versie ten gehore gebracht. Ook het laatste nummer ‘Dethroned Emperor’ is volgens mij trager gezongen dan het origineel. Het laatst genoemde nummer heeft wel een meerwaarde omdat het gezongen wordt door zanger Nocturno Culto van het Noorse Dark Throne.
Ondanks de genoemde kritische puntjes, is het een verademing om een plaat als dit te horen. Heerlijke authentieke (doom)death-/blackmetal waar we al generaties lang plezier van hebben, door de artiest waar het allemaal mee begonnen is. (8/10)
