In een uitverkochte grote zaal van de Oosterpoort in Groningen wachten fans gespannen op de komst van The Black Keys, het is warm, benauwd zelfs misschien maar niemand laat zich kennen en voegt zich zo ver mogelijk vooraan bij de rest. Om half negen is het tijd voor muziek, het voorprogramma The Monroes uit Groningen weten niet echt te overtuigen, en hoe graag ze ook willen, het publiek doet niet mee, er wordt beleefd geklapt na de nummers maar daar houd het ook mee op.
Als The Monroes het podium verlaten slaat de sfeer in de zaal om, er ontstaat een zenuwachtige spanning, waar blijft dat bandje waar we allemaal voor komen, hoe kom ik nog verder vooraan? Dicht op elkaar wordt er gewacht… Dan is het zo ver, Dan Auerbach (zang/gitaar) en Patrick Carney (drummer/producer) komen het podium op en beginnen meteen snoeihard te spelen, in de zaal wordt vanaf de eerste noot enthousiast mee gedaan, er wordt gesprongen, gezongen, gedanst.
Na het eerste nummer wordt het publiek meteen al bedankt door zanger Dan, hij is blij om voor ons te mogen spelen; gelijk stelt hij ook even Patrick voor die ons salueert van achter zijn drumstel. De mannen op het podium leven zich uit, en na twee nummers druipt het zweet er al weer van alle kanten af. Maar van afnemende energie is niets te merken. Dan is het tijd voor wat rustiger nummers en worden er twee bandleden op het podium gehaald. ‘Everlasting Light’ wordt ingezet, een luid gejuich klinkt vanuit de zaal.
Na een aantal wat rustiger nummers, vooral afkomstig van de nieuwe cd ‘Brothers’ zijn de mannen genoeg uitgerust en gaan de andere bandleden gaan af, daar gaan ze weer, snoeihard door. Na nog twee toegift nummers is het over en uit, we worden bedankt voor onze enthousiasme, de zaal inhaleert de klamme lucht die door de zwetende massa is veroorzaakt. Een heerlijk, snoeihard feestje!
Foto’s (c) 2010 Shanna Wiggerman
