Als Engelse rapper met een accent is de vergelijking met The Streets snel gemaakt. Ook met [[Eminem]] wordt [[Professor Green]] regelmatig vergeleken en ook die vergelijking is niet helemaal onterecht. [[Stephen Manderson]] doet echter zijn eigen ding en heeft net zijn debuutalbum Alive Till I’m Dead uit. Al zijn de eerste twee singles gebaseerd op tracks van [[INXS]] en de [[S.O.S. Band]]…
Professor Green was tot 2008 onder contract bij The Beats, het label van Mike Skinner (The Streets), waar hij een mixtape en een aantal singles uit heeft gebracht. Zijn debuutalbum is echter uitgebracht bij Virgin Records, waar hij sinds 2009 onder contract staat.
Alive Till I’m Dead is een album dat weinig structuur bevat. Vooral qua rapstijl springt Professor Green vaak van de hak op de tak. Green rapt rustig en zingt zelfs wat op Closing the Door, maar waant zich ook even Eminem met zijn schelle stem op City of God en het dramatische Goodnight. Soms wordt het volume van zijn raps opengezet en in het volgende nummer weer weggedraaid, zo lijken ook de tempo wisselingen erg willekeurig. Het enige echt constante in zijn raps is dat ze nooit echt uit de verf komen en vaak weg vallen tegen de muziek.
De muziek op het album is namelijk een stuk beter, al is ook daar door de grote variatie weinig lijn in te ontdekken. De singles ‘I Need You Tonight‘ en ‘Just be Good to Green‘ klinken erg goed, vooral door de herkenbare samples en dansbare beats. Een track die er ook uit springt is Monster (ft. Example), waarvan je zou zweren dat hij door [[Timbaland]] is geproduceerd. Where Do We Go is daarnaast nog een erg zomerse track (Γ‘ la Skiggy Rapz), City of Gold is met de snerende basgitaren en ruwe zangstem in het refrein een prima festival track en Crying Game kan eigenlijk niet missen met de hulp van The Streets.
Alive Till I’m Dead is daarom een schizofreen album geworden, met erg goede muziek, slechte raps en zonder structuur. De muziek is echter op sommige momenten goed genoeg om tracks de moeite waard te maken, zoals bij City of Gold, Falling Down en Where Do We Go. (6/10)