Op de kruising van Funkroad en Funkstreet ligt het [[Graham Central Station]]. Het is er vettig, vies, smerig en enorm flashy. De trein van [[Larry Graham]] dendert er dagelijks langs met diezelfde vettige dikke smerige funkgrooves, en als conducteur danst, springt en speelt Graham er doorheen. Alweer meer dan tien jaar geleden dat Graham en zijn Graham Central Station voor het laatst in Nederland was; half jaren ’90 traden ze nog op op [[North Sea Jazz]], en dan nu in de [[WATT]] in Rotterdam. Een perfecte zaal voor de bassist die rond de millenniumwisseling nog lid was van de [[New Power Generation]]. Inderdaad, de begeleidingsband van [[Prince]], die al verliefd werd op de Rotterdamse poptempel, toen deze nog [[Nighttown]] heette. Geheel in stijl kwam de trein drie kwartier te laat aan, maar als drumband van achter uit d
e zaal. Graham is misschien het meest bekend geworden als bassist van [[Sly and the Family Stone]], maar Graham Central Station is zeker in de Verenigde Staten niet minder bekend met hits als ‘One in a million, You’, die Graham in de WATT helaas achterwege liet. Het waren wel eigen nummers voornamelijk die Graham en zijn band in de WATT ten gehoren bracht, en zeker tot genoegen van het aanwezige publiek.
maandag, december 15
Trending
- Eerste headlineshow Hiqpy gaat er als zoete koek in bij Utrecht
- Rapalje zet op zondagochtend De Doelen op zijn kop
- Belcanto-concert in de Zeepziederij eindigt in staande ovatie
- Studio 100 Sing-A-Long verovert Ahoy met nostalgische jeugdhelden
- Árstíðir betovert de Cacaofabriek
- Erik van den Berg – Elvis, wij waren erbij!
- Parels van de Popmuziek: Het verhaal achter Grover Washington Jr. – ‘Just the Two of Us’
- Queen Must Go On – Bevestigt nostalgie en vakmanschap
