Hij zat er natuurlijk aan te komen. Die ‘u’. Een mij geen onbekende letter, moet u weten. Te pas en te onpas gebruik ik hem. Om vreselijke vloeken te slaken, bijvoorbeeld. Of juist om eens heel beleefd uit de hoek te komen. Het kan allemaal, met de letter ‘u’. En in het alfabet is deze letter ook geen onbekende. Op de 21e plaats staat hij, fier en oprecht voor de duvel niet bang. En dat is ook nergens voor nodig, want de ‘u’ (als ik even staar naar mijn cd’-verzameling) is aangenaam vertegenwoordigd.
Unsane. Een punkband die er niet om liegt. Met een hele smerige voor- en achterkant. Het hoesje, dus. Het zijn de verzamelde singles van 89-92 en op de voorkant staat een foto van een badkuip, waarin (als ik af ga op mijn ervaringen van het kijken naar de betere hak- en snijfilms) zojuist iemand op onaangename wijze van het leven is beroofd. De achterkant is wellicht nóg smeriger, maar die zal ik u besparen. Eveneens bespaar ik u de muziek op deze cd, omdat ik helemaal niet van plan was om hem ook maar überhaupt te noemen. Maar goed, eerlijk is eerlijk: Unsane begint met een ‘u’.
Liever heb ik het met ‘u’ over UI. Geen eenzame band in mijn verzameling. Maar liefst viermaal kan ik genieten van UI. Ik weet niet of ik het uit moet spreken als ‘joe-wie’, of misschien wel als ‘ui’ (als in ‘huis’). Ik hou het op ‘joe-wie’. Uiterst aangename muziek. Een mengeling van instrumenten, synths, drums en hier en daar een prettige stem die de luisteraar meeneemt naar betere oorden (behalve als u liever gewoon thuis zit, natuurlijk, dat kan ook). Op youtube staat er niet al te veel, maar als u zoekt op: UI digame 1998 (van user ELNITO2009), dan komt u niet voor een lege deur te staan. Lifelike, Answers, Sidelong en The Two-Sided EP/The Sharpie. Fijne muziek.
Dan staat er bij de ‘u’ natuurlijk niemand minder dan Urbanus (die met zijn echte naam bij de ’s’ terecht had gekomen, maar omdat niet iedereen hem kent als meneer Servranckx, en Urbanus leuker is, staat hij gewoon bij de ‘u’). Geen verder uitleg nodig, lijkt me.
Eens zien, kan ik nog wat meer woorden vuilmaken aan die ‘u’? Nou, vooruit. The Ultras, met hun plaatje zonder titel. Galactic Kid, zo begint de plaat. Niet onplezierig, maar niets nieuws. En dat voor begin het jaar 1991! Hun tijd ver vooruit. Doet denken aan de The Cure, de gitaartjes uit de jaren ’80. Leuk voor tussendoor. Mocht u de plaat nog op de kop kunnen tikken ergens, dan bent u plots eigenaar van de Ultras.
Ik denk nog vaak aan die tijd. Ik was 18.
– Fh.