Ásgeir verstilt het Amsterdams Bostheater

Bij het kopen van de tickets voor Ásgeir kon je een picknickmand bestellen, je gaat er immers vanuit dat het een zwoele zomeravond wordt in het Amsterdamse Bostheater. Maar helaas is niks minder waar: door de hoosbuien overdag zijn alle soundchecks uitgesteld en gaat het terrein later open. De bont gekleurde regenponcho’s maken deze avond een stuk gekleurder, Anna Rune is zelfs helemaal gek van gele regenponcho’s.

Vanwege het verwachte onweer met hevige windstoten en regenbuien worden rond 19 uur de dan aanwezige bezoekers backstage gebracht, om te schuilen. Daarna is het aan Anna Rune om de regen weg te houden. De Belgische singer-songwriter zit achter haar keyboard, omringd door in plastic gehulde apparatuur. Een onwerkelijk beeld, zeker gezien de intense en intieme op klassieke muziek geinspireerde songs die zij zingt, zoals ‘Recoil’ en ‘The Scale’. Veel te snel sluit Anna haar set af met de song ‘That’s Life’, opgedragen aan haar (nuchtere) moeder. Met deze song won zij de finale van de Beste Singer-songwriter van Nederland 2015.

Nog een finalist, nu van Humo ’s Rock Rally 2014, betreedt het podium, de eveneens uit Belgie afkomstige band Byron Bay. De muziek lijkt de aanwezigen niet te boeien, wat mijns inziens komt doordat de stem van zanger Tom Verstappen te vlak is om de folk-pop ver te dragen.

Ásgeir verstilt het Amsterdams Bostheater

Ásgeir (Trausti Einarsson) is een IJslandse singer-songwriter met een eigen band, de Ásgeir Trausti band. Zij maken melodische folk. Oorspronkelijk alleen in de IJslandse taal. totdat de Amerikaanse singer-songwriter John Grant meehelpt om de songs te vertalen naar het Engels. Zo werd een veel groter publiek bekend met de muziek van Ásgeir. Als intro klinkt een oud-IJslandse song. Slechts 1 andere song van het optreden is in het Ijslands, ‘Nú Hann Blæs’. Ook een cover ontbreekt niet: Nirvana’s ‘Heart-Shaped Box’ is haast niet meer te herkennen, maar wel erg mooi. De eerste tonen van de song ‘Going Home’ hebben mijn oren nog niet bereikt, of het begint te stortregenen. Massaal worden regenponcho’s aangetrokken, waarna verder genoten kan worden van deze mooie song en het verdere optreden. Een klein minpuntje: het geluid van de drums en de bas staan te hard afgesteld, waardoor de stem van Ásgeir er menig maal met moeite bovenuit komt. Terwijl zijn stem nu juist de muziek maakt. Verder een fijn optreden van een fijne muzikant, in een zeer mooie omgeving.