Sven Hamond stond donderdagavond met zijn gezelschap in de Effenaar in Eindhoven voor één van zijn vele optredens. De toetsenist is een graag geziene gast op de Nederlandse podia, gezien zijn enorm drukke toerschema. Vorig weekend stond de Hammondspeler nog op Paaspop, en dat is vast niet zijn laatste festival.
Bells of Youth
Om klokslag acht uur tikt meidengroep ‘Bells of Youth’ af. “Meidengroep” klinkt echter veel te lief voor deze pittige dames. Ze maken best stevige muziek die ze zelf omschrijven als: “liedjes met een combinatie van lentebloesem, pas geboren lammetjes en iets waarvan je spontaan zin in whisky en sigaretten krijgt.”. Nou vind ik dat weliswaar een hele grappige omschrijving, maar ik kan het nog steeds niet duiden en eigenlijk kan ik dat ook niet na het zien van hun optreden. Eigen liedjes met invloeden van folk, rock, blues en country. Het doet mij denken aan een stevige variant van The Corrs, maar dan zonder dat leuke, volgens sommigen bloedirritante Ierse fluitje. Aangenaam verrast door deze dames en niet alléén vanwege hun looks. Prima liedjes, die ik aan het eind van de set zelfs mee begon te zingen omdat ze zo ongelooflijk catchy zijn, met hele fijne samenzang. Deze dames ga ik binnenkort nog eens opzoeken op Youtube of in het echt en dat zou eigenlijk iedereen moeten doen. Op dit moment wordt er hard gewerkt aan hun album en daar kijk ik naar uit! Hoewel het publiek natuurlijk is gekomen voor Sven Hammond krijgt Bells of Youth de zaal al aardig opgewarmd voor de hoofdact. Prima prestatie, meiden.
Sven Hammond
Sven Hammond begint de set met de titeltrack van het vorige album, ‘The usual suspect’. Voor veel mensen in de kleine zaal van De Effenaar bekend terrein en zo kunnen we allemaal weer even wennen aan de aangename sound van Sven Hammond. Er volgt direct een aantal nummers van het nieuwe album (‘IV’ – zie ook het interview met Sven). Ook live vind ik sommige van deze nummers te ‘lief’ en te netjes voor Sven Hammond. De falsetstem van zanger Ivan Peroti is prachtig, maar het is gewoon niet mijn ding. Ik wil die Hammond horen gieren! Het live-optreden maakt me gelukkig ook duidelijk dat Sven gelijk heeft gehad: niet iedereen zit te wachten op gefreak en geneuzel op het Hammond-orgel. De zaal danst en geniet zichtbaar. Ik zie heupen bewegen, armen zwaaien en hoofden knikken.
Bij het nummer ‘Happy People’ voert de band een inmiddels bekend dansje uit: het publiek imiteert zanger Ivan en beweegt van links naar rechts en weer terug door de zaal. Een dansje van niks, maar het blijft een succesnummertje. De band besluit om het ditmaal niet alleen te doen: er wordt publiek uitgenodigd op het podium. De club mensen staat een beetje onwennig op het podium en ze doen het dansje van Ivan braaf na. Het is een succes en de zaal kan de hilariteit ervan waarderen. Wanneer de band het nummer halverwege stopt blijkt er iets anders aan de hand te zijn. Licht uit, spot aan ….
In de Effenaar is publiek en band getuige van het huwelijksaanzoek van Bjorn en Geri. Geri (zij) gaat op haar knieën voor hem. Waarschijnlijk omdat hij te lang op zich liet wachten. Herkenbaar hoor, als ik mijn vrouw niet gevraagd zou hebben was ze me vast ook voor geweest. De vraag wordt door Bjorn met een volmondig “ja” beantwoord en de twee tortelduifjes vliegen elkaar in de armen. De band gaat verder met “Happy People” en iets zegt me dat dit hét liedje van hun mooie dag gaat worden.
Sven Hammond gaat even verder zonder zanger. Tijd voor de “instrumental medley”. Sven, Joost, Glenn en Tim op hun best! Eindelijk mogen ze even van de ketting. Ja jongens, hier kom ik dus voor! Het instrumentale nummer Svoogaloo (van het eerste album: “Marmalade sessions”) is een technische knaller met een flinke dosis Hammond. Ik sta uit mijn dak te gaan, maar zie ook dat de zaal het minder vindt. Op een aantal mensen na (toetenisten?) zit men over het algemeen te wachten op de begrijpelijke, dansbare songs. In het laatste deel van de show speelt de band deze weer. Uitgevoerd door muzikanten met een meer dan prima instrumentbeheersing en een zanger/entertainer van formaat. Sven, ik vond het een top-show en de rest van de zaal moet daar haast wel hetzelfde over denken. Jammer dat ik niet kon blijven voor de toegift, want dat is ongetwijfeld nog een feestje geweest.
