“So, it’s definite then.” Met deze woorden opent Susanne Sundfør haar vijfde album ‘Ten Love Songs’ die op 16 februari 2015 het licht zal zien. In tien nummers legt ze de tegenstrijdigheden van het hart bloot: de hoop, de angst en het vermogen tot zowel verrukking als verraad zijn verwikkeld in een muzikale verscheidenheid die zij in de loop der jaren heeft ontwikkeld – mede dankzij samenwerkingen met artiesten als M83, Röyksopp, Lars Horntveth en de Trondheimsolistene Chamber Ensemble.
“To me, love isn’t always what it seems. When I first started to work on the album, I wanted to make an album about violence, and then, as I was writing the songs, there were violent aspects, but they were usually about love or relationships, how you connect with other people. And in the end, that turned out to be 10 love songs.”
Terwijl nummers als ‘Slowly’ en de eerste single ‘Fade Away’ een sterke jaren ’80 vibe herbergen met upbeat drums en klassieke keyboard sounds, zinspelen tracks als ‘Delerious’ en ‘Insects’ op donkerdere muzikale invloeden door middel van hard-edged electronica die naar Industrial neigt. De kern van het album wordt echter gevormd door het tien minuten durende ‘Memorial’, waarin Sundfør’s vocalen langzaamaan plaats maken voor de prachtige verloren fantasia van kamerorkest en piano die een troosteloosheid en wanhoop onthult en de ambities van het album belichaamt. Het refrein vat de kwetsbaarheid, zelfkennis en openheid van Sundfør in één zin: “You took off my dress and you never put it on again”.
