Woensdagavond ging de aandacht in de Kleine Zaal naar de Waalse band The Tellers, maar een Frans accent valt niet te bespeuren in de Britse uitspraak van de zanger. The Libertines en soms ook The Kooks zijn bands op wie The Tellers veel lijken. Qua muziek dan, want populair is de band van onze zuiderburen nog niet in Nederland. De zaal was niet uitverkocht en dat was niet bevorderend voor de sfeer. Een enkeling deed een dappere poging om enthousiast mee te bewegen met de soms dansbare muziek, maar mede door de slechte geluidskwaliteit (microfoon stond te hard en bass stond te hoog) had het meer iets weg van een open podium op een middelbare school, dan van een concert van een band die afgelopen maand zijn tweede album uitbracht en dankzij het nummer ‘More’ internationale bekendheid genoot onder spelers van de game FIFA 2008.
Na drie nummers greep de zanger in en liet hij met de paar woordjes Nederlands die hij kende weten dat de zaal toch erg kalm was. De rest van de band leek dat niet zo netjes te vinden, maar het publiek trok zich er wel wat van aan, want het werd wat actiever. Niet alleen werd er meer geapplaudisseerd na de nummers, maar ook werd er meer bewogen. Naast deze opmerking werd er niet heel veel gezegd door de zanger. Dit kwam omdat hij geen Nederlands sprak en blijkbaar vond hij het beledigend als hij in Engels zou spreken, want het bleef bij korte Nederlandse zinnen die vaak niet begrepen werden wat een beetje amateuristisch overkwam. Pas toen de toegiftenronde van start ging met ‘Cold As Ice’ (geen cover van Foreigner) kwam de zaal echt los en misschien dat dit de reden was dat er vervolgens zo’n vijf toegiften gespeeld werden met o.a. een solo van de zanger en een cover van The Ramones. Na een uur was het toch echt afgelopen, al bleef het publiek toch nog even wachten of ze niet terugkwamen om verder te spelen. Helaas ging de deur naar het podium alleen nog even open om de fans attent te maken op de merchandising.
Vooral jammer dat de techniek in het begin erg tekort kwam. Hierdoor opende het amateuristisch i.p.v. knallend en dat heeft ook weer zijn invloed op de stemming onder het publiek. Maar dat is te wijten aan de Kleine Zaal van Paradiso. Ondanks dat de zaal niet uitverkocht was, niet actief meedeed en het ook geluidstechnisch niet meezat, probeerde de band er toch een feestje van te maken op het podium. De interactie met het publiek kan wel beter. In België is het vanwege de taalstrijd misschien not done om als Waal Engels te spreken tegen Vlamingen, maar in Amsterdam is dat geen enkel probleem. Natuurlijk staat het de zanger vrij om toch het één en ander in het Nederlands te zeggen, maar dit leidde vaak tot miscommunicatie of soms tot ongemakkelijke momenten waarbij het publiek geen idee had wat er gezegd werd. Het was niet altijd best tijdens het optreden, maar afgaande op hun albums (in november verscheen hun tweede album ‘Close the Evil Eye’), verdiende ze een uitverkochte zaal. Of het nog wat wordt met The Tellers in Nederland? De muziek heeft potentie om aan te slaan, maar de indie-scene van Nederland moet er wel eerst voor open staan.
