H.E.A.T. is een Zweedse hardrock formatie die in 2008 hun debuutalbum uitbracht. Daarna wisten ze behoorlijk snel naam te maken in het rock genre en zeker in eigen land is het inmiddels een gevestigde naam. Nu is onlangs hun zevende langspeler uitgekomen met de titel ‘Force Majeure’. De eerste sinds de terugkeer van originele leadzanger Kenny Leckremo.
Het album is er een zoals we van de Zweedse formatie mogen verwachten. Het zijn wederom 11 80s hardrock geïnspireerde tracks geworden. ‘Force Majeure’ opent sterk met de twee al eerder uitgebrachte singles ‘Back To The Rhythm’ en ‘Nationwide’. Beiden zouden in de eerdergenoemde jaren 80 zomaar radio hits zijn geweest. Sterke refreinen die snel herkenbaar klinken, maar H.E.A.T. weet ze wel naar eigen hand te zetten. Je merkt wel, als de band je bekend is, dat dit H.E.A.T. is. Een eigen sound. Af en toe heeft Leckremo een licht klinkende overeenkomst met Joey Tempest (Europe). Erg goed te horen in bijvoorbeeld een nummer als ‘Hollywood’. Een nummer met een erg fijne gitaarsolo en nog maar eens een erg lekker klinkend refrein. Wellicht een van de live staples van deze plaat.
Het nummer wat volgt ‘Harder To Breathe’ is dan wel een meer dertien in een dozijn nummer. Qua tempo iets trager dan de voorgangers maar wel erg voor de hand liggend. Degelijk genoeg, geen uitspringer. Nee dan kun je beter een nummers als ‘Not For Sale’ opzetten. De gitarist pakt hier zijn moment door met goeie riffs aan te komen. Direct vanaf seconden een heb jij je luchtgitaar ook vast en speel je met hem mee. Het refrein is dan wel wat minder, maar de gitarist neemt op het nummer de spotlight. Een niet alledaagse solo maakt het helemaal af.
Als we het dan toch over gitaarsolo’s hebben wil ik de beste van het album ook gelijk maar even benoemen. Deze vinden we op de powerballad ‘One Of Us’, nee geen ABBA cover. Zo’n solo waar je moeilijk bij gaat kijken, zo fijn. Verder klinkt Leckremo weer als vanouds en ondanks dat zijn vervanger Erik Grönwall het ook voortreffelijk deed, blijft Leckremo toch de originele zanger. Het klinkt direct vertrouwd en ook lijkt er geen sprake van weer in moeten komen bij de band. Het lijkt zelfs de band juist een scheut meer enthousiasme en plezier te geven, wat doorklinkt op het album. Je hoort het ze gewoon naar hun zin hebben.
Met ‘Demon Eyes’ maakt de hardrock plaats voor metal. Het nummer zit tussen power metal en heavy metal in. Ook dit misstaat de band zeker niet moet ik zeggen. Beetje Iron Maiden vibes op momenten. Dubbele bassdrum een vliegensvlugge solo, een nummer waar het gas volledig wordt ingedrukt!
Mocht H.E.A.T. nog onbekend bij je zijn en het verslag klinkt voor je als muziek in de oren, geef dit nieuwe ‘Force Majeure’ eens een kans. Iedere melodische hardrock fan durf ik zonder twijfel naar een band als deze te sturen. Ze blijven de stijgende lijn voortzetten met opnieuw een erg sterk album. (8/10) (EarMusic)