Britse synthpop formatie Years & Years kondigde 2021 een derde album met grote veranderingen aan. De grootste verandering op ‘Night Call’? In plaats van de driekoppige band waar ze mee begonnen, heeft Years & Years zich inmiddels ontpopt als het solo-project van zanger Olly Alexander. Dat betekent trouwens niet dat de gestopte leden niet meer betrokken zijn bij de band. Een nieuw geluid hoef je dus niet te verwachten van dit derde album. Sterker nog, het is veel van hetzelfde. Heel veel. Jammer, want het was een uitgesproken kans geweest voor Olly om zich muzikaal verder te ontwikkelen.
Years & Years zijn bekend geworden met synthpop nummers die inmiddels niet meer uit het collectieve popmuziek geheugen zijn weg te slaan. Met ‘Desire’ en ‘King’ heeft de band al een flink publiek enthousiast gekregen. En met diezelfde elektropop gaat Olly nu ‘in zijn eentje’ verder. Invloeden van vroegere acts als Pet Shop Boys en Kylie Minogue zijn te horen. Met name die laatste komt op dit album meermaals langs. Niet gek dus dat Olly aan Kylie heeft gevraagd om eraan mee te werken. Ze is te horen op de remix van radiohit ‘Starstruck’ en ‘A Second To Midnight’, wat ook op Kylie’s eigen album ‘Disco: Guest List Edition’ staat. De korte bijdrage van de zangeres is een leuke toevoeging aan ‘Night Call’, maar niet meer dan dat.
Waar de pandemie in sommige gevallen heeft gezorgd voor al dan niet geslaagde experimenten in de popmuziek, heeft Olly zijn tijd anders besteed. Enkel de seksueel georiënteerde teksten van zijn avonturen tijdens de lockdown laten hun sporen achter van de tijdgeest waarin we leven. Zo ook in titelnummer ‘Night Call’ waarin Years & Years fantaseert over een afspraakje in de late avond. En deze toon zet hij door op onder andere ‘Intimacy’, ‘Crave’ en ‘Sooner Or Later’. En dat alles op een vrolijke melodie en beat die iedereen uitnodigt om mee te zingen en dansen.
Dat Olly erin is geslaagd het pop-element van Years & Years te reproduceren, is geen verrassing. Oud-leden Mikey Goldsworthy en Emre Türkmen hebben beiden achter de schermen nog aan dit album meegewerkt. Grote verrassingen zijn dan ook niet terug te vinden op ‘Night Call’. Wat je eerder hebt gehoord van het trio, laat Olly nu ook in zijn solo-project horen. Leuk, maar niet bevorderlijk voor dit derde album. Veel nummers zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden. De synth- en elektropop waar het trio groot mee is geworden, wordt afgewisseld door voorspelbare en simpele pop. Wat overigens niet betekent dat de goede beats verdwenen zijn. De fundering blijft staan en is ijzersterk. Enkel, wat hier nu op gebouwd is, is iets wat al vaker ten gehore is gebracht en daardoor geen vernieuwing levert.
Al met al levert Years & Years met ‘Night Call’ een redelijk popalbum af. Toch zorgt het repetitieve geluid voor een te simpel popalbum. Fans van de band zullen dit solo album zeker goedkeuren. Voor de algemene popliefhebber heeft Years & Years ook knap werk afgeleverd. Voor de popmuziekluisteraar die iets kieskeuriger is, blijft het album helaas haken op ‘net niet’. (6/10) (Polydor Records)
