Na de debuutsingle ‘Runner’, brengt Madoux met ‘Neon’ haar tweede single uit bij IVY Records; nummers die die heel mooi de twee kanten van deze Nederlandse artieste belichten. Twee kanten die elkaar knap aanvullen tot een plaatje die de muzikale contouren van Madoux al heel goed laten uitkomen.

‘Runner’ bood door de slechts minimale begeleiding van gitaar en cello alle ruimte voor de prachtige stem van Madoux, van donker met een soms rauw randje tot hoog, helder en verheven. Zonder drums of bas werd je als luisteraar moeiteloos meegezogen in een ietwat melancholieke wereld, een prettig melancholieke wereld.

Waar in ‘Runner’ veel ruimte werd geboden aan Madoux’ stemgeluid, daar moet zij deze in ‘Neon’ delen met percussie en analoge synths, wat het nummer in de richting van de darkpop plaatst. Een genre dat al door menigeen wordt verkend, met wisselend succes. Dat succes ligt voor Madoux hoogstwaarschijnlijk wel in het verschiet. ‘Neon’ is uptempo en ligt vrij gemakkelijk in het gehoor, maar is daarbij ook spannend genoeg om indruk te maken. Je voelt mee met de persoon die zich eenzaam voelt een in de haastige samenleving. En ziet ook de hoop, het licht aan het einde van de tunnel, ook al is het maar een flikkering.

Met ‘Runner’ en ‘Neon’ heeft Madoux twee verschillende visitekaartjes afgegeven die samen een mooie inkijk bieden in haar muzikale wereld. We kijken dan ook verwachtingsvol uit naar haar debuutalbum.



Deel: