In 1986 benaderde Bob Dylan Tom Petty en diens Heartbreakers om samen op tournee te gaan. Het resultaat werd de ‘True Confessions’ tour. Van de concerten die ze samen gaven in februari 1986 in Sydney is nu een onofficieel live album verschenen: ‘Across The Borderline’.
Vergeleken met tegenwoordig was Dylan toen nog duidelijk verstaanbaar tijdens zijn concerten. Het grootste gedeelte van het dubbelalbum is gevuld met zijn materiaal. Van Tom Petty staan er slechts vier nummers op, waarvan ‘So You Want To Be A Rock ’N Roll Star’ vreemd genoeg met een fade in begint. Eén van de weinige missers op het album. Daar staat dan bijvoorbeeld wel weer een stevig en fris gespeelde versie van ‘Refugee’ tegenover.
De combinatie van Dylan met The Heartbreakers als begeleidingsband bleek een goede keuze. Dylan moet er bij ‘All Along The Watchtower’ duidelijk nog even in komen, maar The Heartbreakers spelen strak. Dylan had toen nog maar net zijn ondergewaardeerde album ‘Empire Burlesque’ uit, dus aan het begin komen daar een aantal tracks van langs. In deze uitvoeringen klinken de songs frisser dan op het album dat een vette jaren ’80-productie heeft. Bijvoorbeeld ‘When The Night Comes Falling From The Sky’ klinkt in deze live uitvoering een stuk frisser dan op het reguliere album.
Er zit een korte akoestische set van Dylan middenin het album waarin hij op z’n puurst klinkt in klassiekers als ‘A Hard Rain’s A-Gonna Fall’, ‘Girl of the North Country’, ‘It’s Alright, Ma (I’m Only Bleeding)’, het ondergewaardeerde ‘I Forgot More Than You’ll Ever Know’ en ‘Just Like A Woman’. Maar vanaf het eerder genoemde ‘When The Night Comes Falling From The Sky’ keert de combinatie met The Heartbreakers weer stevig terug. Zoals in een uitstekende uitvoering van ‘Ballad Of A Thin Man’ en een country-achtige versie van ‘Blowin’ In The Wind’.
De jaren ’80 waren voor Dylan, zoals met veel generatiegenoten het geval was, niet zijn meest sterke periode. Maar live bleek hij, getuige van dit album, in die jaren aardig goed naar voren te komen. Op dit album klinkt hij losser dan hij de afgelopen 20 jaar bij zijn concerten is (iets uitzonderlijks tegenwoordig; hier praat hij tegen zijn publiek). Eigenlijk is het zonde dat dit geen officiële release is, want daarvoor zijn de opnames wel waardig genoeg. Een klein historisch feitje; het was niet de laatste keer dat Dylan en Petty samenwerkten. Twee jaar later maakten ze nog deel uit van de supergroep The Traveling Wilburys. (7,5/10)(Sonic Boom)
