De Nijmeegse zanger Roy Santiago brengt op 13 maart 2015 zijn tweede album uit. Roy wil nadrukkelijk geen singer-songwriter genoemd worden. Zijn muziek is daarvoor teveel “bandjesmuziek”. Werd zijn eerste album: ‘The Great Pretender’ uit 2012 nog overheerst door poppy gitaarliedjes, ‘Devotion’ is uit een heel ander hout gesneden. Duister, warm en sexy zijn de sleutelwoorden bij Roy’s nieuwe album. Lome beats, analoge synthesizers en de sexy stemmen van Roy en indiepopqueen Pien Feith bepalen de sfeer.
Niek Pronk, singer-songwriter afkomstig uit Nijmegen, warmt samen met het dj-duo Nico en Rob het publiek op. Achter het dj-duo met de namen van de klussers van ‘Eigen Huis en Tuin’ gaan Torre Florin en Jop van Summeren schuil; inderdaad de frontman en bassist van Nijmeegs trots De Staat.
Niek Pronk
Niek Pronk trad eerst op onder de naam Indasol, maar heeft deze naam achter zich gelaten. Niek is naast een eigenzinnig singer-songwriter ook illustrator. Zijn teksten zijn dan ook vaak bijzonder beeldend.
In het optreden van Niek Pronk in Merleyn zijn een heleboel invloeden te herkennen, maar het is toch vooral Niek die met zijn innemende eerlijkheid indruk maakt. Alleen, zichzelf slechts begeleidend op gitaar weet Niek toch steeds een bepaalde sfeer op te roepen waardoor je het liedje wordt ingezogen. Het sterkst is dat voelbaar op ‘Sketch’ een nummer waarin geen tekst zit en Niek’s stem samen met de gitaar het nummer maakt.
Maar het is niet alleen maar plechtig luisteren bij een optreden van Niek Pronk. De afsluiter ‘Murder’ wordt door Niek aangekondigd als: “Een kleine komische afsluiter, een beetje vreemd, maar je doet het er maar mee”. Hierin zingt hij met sardonisch genoegen over hoe hij een meisje dat hem heeft afgewezen gaat vermoorden.
Een fijn optreden van Niek Pronk, vol met verhalende liedjes en met een verfrissende eigenzinnigheid.
Roy Santiago
De conceptie van ‘Devotion’ heeft plaatsgevonden in een hutje op de hei waar Roy en twee muzikale companen net inpasten. Tijdens een weekend werden hier op een dieet van drank en de stoofschotel van Xavier de fundamenten voor het nieuwe album gelegd. ‘Devotion’ is door Roy Santiago samen met een aantal muzikale vrienden opgenomen, waaronder Marina Tadic, Torre Florim, Pien Feith en Marcel van As. Het album is in Philadelphia gemixt door Jon Low, de man die verantwoordelijk is voor albums van Kurt Vile, Sharon van Etten en War on Drugs.
De liveband van Roy Santiago bestaat uit: Pien Feith achter een Casio, Sjors van de Kevin Costners op gitaar, Marcel van Spinvis op drums, Melvin op bas en Roy Santiago zelf, die zingt, gitaar speelt en waar nodig een percussieinstrument ter hand neemt.
Roy speelt vooral een heel sfeervolle show, waarin naast liedjes van ‘Devotion’ ook nummers van zijn eerste album ‘The Great Pretender’ langskomen. Roy Santiago is vooral heel goed in staat om een sfeer neer te zetten, zo klinkt opener ‘The Trick’ bijna als een new wave nummer in de stijl van Joe Jackson. Terwijl ‘Good Luck Tour’ sexy en spannend klinkt als een beetje een verlopen nachtclub.
Een van de hoogtepunten van de show is de huidige single ‘Jiffy Jaffy’. Een nummer dat drijft op een vette gitaarriff en het dreinende refrein: “You can take me anywhere that you want, as long as it’s fancy and fun. ” Een ander hoogtepunt van de show is wat mij betreft het duistere, dreigende titelnummer van het album, ‘Devotion’.
Roy Santiago is een meester in het creëren van een bepaalde sfeer in een nummer, expressief bewegend, maar ook o zo sexy zingend samen met Pien. ‘Devotion is een lekkere plaat, gepresenteerd tijdens een hele fijne show. Een band om in de gaten te houden het komende festivalseizoen.
Foto’s: ©Ariane van Ginneke – Maxazine
