Om 9 uur precies dimmen de lichten en komt de entourage van James McVey op het podium. Deze keer zijn het niet de overige bandleden van The Vamps, maar is het zijn eigen achterban die donderdagavond naar de Melkweg was gekomen.
De Upstairs van de Melkweg was voor ongeveer driekwart gevuld, maar dat liet de pret niet drukken. Met het nummer ‘Blood and Bones’ pakte James direct de energie om deze vervolgens de hele avond aan te houden.
Het hele concert was gevuld met al dan niet wat seksuele grapjes, bijvoorbeeld over een van zijn bandleden die zogenaamd de dag ervoor zijn maagdelijkheid verloren heeft, deze grapjes sloegen echter goed aan bij het publiek.
Hij vervolgde de setlist met ‘Sometimes’ en ‘Strength in Numbers’. Het publiek was ook hier aan het dansen en meezingen, maar waar ze wild van werden was toen de Brit het allereerste uitgebrachte nummer van The Vamps, ‘Can We Dance’, begon te spelen.
Hoewel James niet een erg bekende artiest is, heeft hij genoeg fans die al zijn muziek mee weten te zingen. De nummers ‘Same To You’, ‘Thick and Thin’ en ‘Antarctica’ werden volmondig meegezongen.
De zanger en gitarist vertelde over zijn eerste aanraking met muziek. Hij hoorde een nummer via een vriendin, ergens in 2005, en besloot het nummer te coveren op een YouTube-achtig platform. Hij riep de fans op om de cover niet op te zoeken, waarna de bekende noten van ‘Iris’ van The Goo Goo Dolls gespeeld werden.
De bandleden kregen allemaal een glaasje rode wijn aangereikt in een piepklein glas. De gehele zaal begon in koor “Adtje! Adtje!” te schreeuwen. James en de band begrepen de hint, ze proostten en dronken in één slok het glas leeg.
De gehele avond hing er een humoristische sfeer, met veel uptempo nummers en veel grapjes. Toch vond James het ook tijd voor wat serieus. Voordat hij het nummer ‘Dancing on the Head of a Needle’ instarte, vertelde hij de betekenis van het nummer. Rond het begin van 2023 zaten hij en zijn vriendengroep in een donkere periode. De moeder van een van zijn beste vrienden is destijds overleden, hier hadden ze het uiteraard erg zwaar mee. Tegelijkertijd was de moeder van een andere vriend ook al lange tijd ziek. James gaf aan dat hij er in die tijd niet altijd is geweest voor zijn vrienden, en dat hij daar spijt van heeft. Het nummer is eigenlijk als een soort excuses naar zijn vriendengroep geschreven. De zaal deed de lichtjes van de gsms aan en een sterrenhemel verscheen in de Upstairs, terwijl er vooral geluisterd werd naar het nummer.
Hij sloot de avond af met ‘Dance or Die’, wat er ook zeker gedaan werd. Hij nodigde de fans uit om na die tijd nog naar de merchandise-tafel te komen, waar hij zou staan om dingen te signeren en met mensen op de foto te gaan. De fans blij, James blij, al met al, weer een geslaagde avond in de Melkweg.
Foto’s: Ilona van der Hoek