Na een van zijn repetities in Wenen had Maxazine de gelegenheid om met jazzmuzikant Dhafer Youssef te spreken. Hij en zijn band bereidden zich voor op hun komende Europese tournee, waarbij ze hun unieke fusie van jazz, Arabische en Afrikaanse muziek zouden presenteren. Zijn laatste album ‘Streets Of Minarets’ is inmiddels uitgegroeid tot een veel bejubeld album dat op vele lijstjes van muziekcritici wereldwijd bovenaan kwam te staan. Vanaf het begin werd duidelijk dat muziek voor Dhafer veel meer is dan alleen klanken en noten – het is een diepe uiting van emotie en verbinding.
“Voor mij is muziek maken vergelijkbaar met het genieten van een heerlijk diner met vrienden”, vertelde Dhafer. Net als bij een gezamenlijke maaltijd geniet hij ervan om samen met getalenteerde muzikanten klanken en melodieën te creëren. Hoewel de repetities intensief waren, noemde hij het geen inspanning. “Het is een waar genot om met deze muzikanten te mogen spelen.” Na afloop had hij behoefte aan rust om de muzikale ervaring te laten bezinken.
Ons gesprek ging dieper in op Dhafer’s meest recente album ‘Streets Of Minarets’. Elk album vertegenwoordigt voor hem een nieuwe etappe in zijn artistieke ontwikkeling. Dit album had echter een bijzondere betekenis omdat hij het samen met zijn band creëerde, zonder vooraf geschreven muziek. “Het was een uitdaging om vanuit het niets nieuwe composities te ontwikkelen. Gelukkig kon ik samenwerken met uitzonderlijk getalenteerde muzikanten die snel op mijn ideeën konden inspelen.”
Dit proces resulteerde in muziek die moeilijk te analyseren valt, omdat het zo direct naar het hart van de luisteraar gaat. “Mijn muziek is een deur naar het leven, een manier om mijn gevoelens en ervaringen te delen”, legde Dhafer uit. Zijn doel is niet om de meest complexe of hoogstaande muziek te maken, hij wil emoties overbrengen die mensen raken.
Een kenmerkend element in Dhafer’s composities zijn de ongewone ritmes en maatsoorten die hij gebruikt. “Ik houd ervan om met afwijkende maatsoorten te spelen, omdat dit de dynamiek van de muziek versterkt.” Een voorbeeld hiervan is een stuk in 17/8 van ‘Streets Of Minarets’ waarvoor hij samenwerkte met jazzlegendes Marcus Miller en Vinnie Colaiuta. Hoewel technisch ingewikkeld, creëren deze ritmes een dansbare sfeer met een onmiskenbare Bob Marley-vibe.
Dhafer zingt altijd in het Arabisch, omdat dit zijn meest authentieke manier is om zich uit te drukken. “Muziek overstijgt de grenzen van taal”, aldus Dhafer. Zijn stem beschouwt hij als zijn meest persoonlijke instrument, iets wat hij van nature heeft geërfd in plaats van geleerd. “Zingen is voor mij als naakt voor mijn publiek staan, een diepe vorm van expressie.”
Tijdens ons gesprek werd duidelijk dat Dhafer’s muziek niet alleen van hemzelf is. Zodra hij zijn composities ten gehore brengt, ontstaat er een magische ervaring die gedeeld wordt met het publiek. “Muziek bestaat alleen als je het met anderen deelt”, besloot Dhafer. ‘Ik besta bij de gratie van mijn publiek.’
Dhafer Youssef speelt op 25 Januari een exclusief concert in TivoliVredenburg, waar hij ‘Streets Of Minarets’ ten gehore zal brengen.
