In Maastricht sloot Jazz Maastricht haar serie ‘pop-up’-Jazz clubs van dit seizoen af in theater Kumulus, dat andermaal was omgetoverd tot een intieme jazzclub, inclusief een fijne lounge waar het voor de concerten, tijdens de pauzes en erna goed toeven is. De eer om de serie jazzconcerten af te sluiten viel te beurt aan het duo Kika Sprangers en Kristján Martinsson op saxofoon en en piano, meteen daarna opgevolgd door een optreden van het Ingi Bjarni Quintet, een kwintet van Scandinavische muzikanten rond de IJslandse pianist Ingi Bjarni.
In de intieme theater setting van het mooie Kumulus theater was de zaal erg goed gevuld op deze erg zomerse avond. De bezoekers werden echter verwelkomd door een bijzonder goed geklimatiseerde zaal, waardoor voor eventuele toekomstige bezoekers de reden dat het te warm zou zijn om dit theater te bezoeken, bij deze naar het rijk der fabelen verwezen kan worden.
Kika Sprangers en Kristján Martinsson waren door de mensen van Jazz Maastricht via de mail aan elkaar voorgesteld, waarna de digitale kennismaking uitmondde in het samen musiceren. In het Kumulus theater werd dat door dit duo voor het eerst live voor publiek gedaan. Het resulteerde in een adembenemend, mooi ontspannen en avontuurlijk optreden, waarin beiden muzikanten zich van hun beste kant lieten zien. De muziek was adembenemend prachtig als beide muzikanten hun krachten samenbalden, zoals bijvoorbeeld op het prachtige ‘Onataoir Sokkar’ van het laatste album van Martinsson. Intens samenspel waarbij de loop als muzikale begeleiding werd ingezet, en beide muzikanten op hun blaasinstrument speelden, was prachtig. Het publiek genoot met volle teugen. Jazz zoals Jazz bedoeld is.
Kika Sprangers, die met haar nieuwste album in de mediaal ‘belofte af’ werd genoemd was helaas haar cd’s vergeten voor de verkoop, maar haar prachtige, loepzuivere, intense en bij vlagen experimentele spel op de saxofoon zal niet snel vergeten worden door de aanwezigen. Luister maar eens naar titels als ‘Film Noir’ en ‘ uilding castles in the Sky’ en het zal duidelijk worden hoe breed de scope van deze instrumentaliste is. Het optreden van het duo werd door henzelf en door het publiek als veel te kort ervaren. Misschien een overweging voor Jazz Maastricht om hier in een nieuw seizoen verder gehoor aan te geven met een avondvullend programma .
Na een korte pauze was het de beurt aan het Ingi Bjarni Quintet, een formatie Scandinavische jazz muzikanten, rond de IJslandse pianist Ingi Bjarni. Dit optreden tastte, meer nog dan het duo, voor hen de ruimte en het publiek af naar de muzikale grenzen. Er werden voornamelijk stukken gespeeld van het laatste album ‘Farfuglar’, hetgeen ‘trekvogels’ betekent. Het materiaal was bij het publiek nagenoeg onbekend, hetgeen ervoor zorgde dat een stuk als ‘When Holiday Really Begins’, dat in vorm en compositie het dichtst bij de meer traditionele vorm van jazz staat het meest toegankelijk bleek. Het kwintet volgde Bjarni goed, maar dat resulteerde er ook in dat er relatief minder voor het avontuur werd gekozen, iets dat in deze muziek nu juist zo mooi kan zijn bij een live optreden. Ook dit optreden was vrij kort, en opvallend was toch wel dat de muzikanten wel erg graag van het podium af leken te willen. Vreemd. De band kreeg een ovationeel applaus en het publiek wilde nog wel meer. Met veel moeite zag het publiek een paar hoofden achter de gordijnen uitkomen maar iemand maakte nog aanstalten om terug te willen komen. Uiteindelijk kwam Ingi dan maar zelf die dan nog wel bereid was een stuk op de piano te spelen. Introvert? Scandinavische koelheid? Zo wordt het wel lastig om dat aantal Spotify streams boven de 400 per maand te gaan krijgen.
Kika en Kristjan waren de verrassing van de avond. Niet alleen hun muziek maar ook hun persoonlijkheid op het podium waren warm, open en verwelkomend. Het Ingi Bjarni Quintet was zeker interessant om te horen, maar bracht onvoldoende risico naar Maastricht om spannend te worden.
