Hij mag dan pas 27 jaar jong zijn, de Amerikaanse zanger/gitarist Marcus King. Afgelopen dinsdagavond speelde King als een ervaren rot samen met zijn band een bijna volle main stage van 013 Tilburg plat. Hoe die avond verliep lees je verder in dit verslag.
Voor dat King & co de bühne mochten betreden was het eerst de beurt aan het vaste voorprogramma van deze tour, Leah Blevins. Een ietwat vreemde en toch logische keuze. De zangeres speelt zoals haar pagina omschrijft vintage country met vleugjes gospel. Die country past wel bij de Southern rock van King. Netjes op de aangegeven tijd betreed Blevins volledig solo het podium. Ze ziet er een beetje uit als Melanie met haar gitaar en jurk, maar dan blond haar en op een knotje. Qua stem is het in de richting van rising star in de country Morgan Wade, alleen iets liever en net een tikje minder knauw.
Doordat ze louter met haar gitaar op het podium staat valt helaas weer de welbekende en oh zo gehate ‘’dutch disease’’ op. Echt mensen, ga je diep schamen… Zelf lijkt ze er geen last van te hebben. Gelukkig krijgt zo ook een goed applaus na elke song, dus een deel van het publiek weet ze goed mee te krijgen. Na een half uurtje is haar set alweer gedaan en is het wachten op de hoofd act.
Die hoofd act liep vijf minuutjes later dan gepland het podium op onder luid applaus en zette gelijk een versnelde versie in van ‘It’s Too Late’. Dat versnellen van songs van het nieuwste album ‘Young Blood’ zou een thema worden deze avond. Ook onder andere ‘Lie, Lie, Lie’ en ‘Pain’ werden een paar tempo’s hoger gespeeld, al werd die laatste weer flink uitgerekt door de solerende gitaristen.
Dat zou hét thema worden deze avond: soleren. Iedereen kreeg een momentje (lees moment) om zijn kunsten te vertonen. Het gros van de nummers had een flinke staart deze set, het publiek genoot met volle teugen. Wel merkte je dat tegen het einde langzaam maar zeker bij de zoveelste solo/jam kleine groepjes zich naar de uitgang wendden. Het is immers ook een ‘’normale’’ dinsdagavond. Het concert begon daarom wellicht ook al wat eerder dan we gewend zijn, maar een setje van anderhalf uur is niet aan Marcus King besteed. Dik twee uur hebben de heren het publiek vermaakt en eigenlijk werd er tussendoor maar weinig plaats gemaakt voor een praatje.
Het enige kleine puntje van kritiek was het geluid, in het begin was de mix simpelweg niet goed, die werd gelukkig snel gefixt. Alleen de microfoon van King bleef gedurende de avond te zacht staan waardoor de tekst niet altijd goed te verstaan was. Vooral in de stevigere nummers, in de rustige songs als ‘Wildflowers & Wine’ was er niets aan de hand.
Na bijna precies twee uur verlieten de heren het podium alvorens terug te komen om de fans nog even in Tilburg te houden. De Gnarls Barkley cover ‘Crazy’ opende die toegift en eindigde zelfs een beetje jazzy. Afsluiter ‘Goodbye Caroline’ kon op de meeste bewondering van het publiek rekenen en Marcus King en company deden op hun beurt een bedankje naar de zaal voor het komen en meedoen.
Kortom alles was zeer solide deze avond, als je deze show ziet zou je denken dat deze band als tientallen jaren actief is, nu staat King al een poos op het podium toch is het nog altijd een jonge hond die de dertig nog niet is gepasseerd. Als hij dit nu al presteert ben ik benieuwd hoe zijn shows er over tien jaar uit zien. Voor de liefhebbers van veel instrumentale passages is een concert van Marcus King een must see!
