Elephant is de nieuwe rijzende ster uit de stal van Excelsior. Het 4-tal uit Rotterdam is opgericht in een tijd dat heel Nederland binnen moest gaan zitten i.v.m. een niet nader te noemen virus. Een aantal bandleden speelde daarvoor samen in een Fleetwood Mac tribute. Met veel vertrouwen in een toekomst in de muziek schaafden de muzikanten aan hun relaxte melancholische indie folk sound. Inspiratie wordt gehaald uit bands als Wilco, Big Thief en ook The Carpenters. Alle 4 muzikanten dragen evenveel bij en de band bestaat uit Frank Schalkwijk (zang, gitaar), Bas Vosselman (zang basgitaar), Michael Broekhuizen (zang, gitaar) en Kaj van Driel (drums). De bandnaam is afkomstig van de bekende “Elephant Song” van Kamahl.
Big Thing
Doordat er niet kon worden opgetreden was er tijd om nummers te schrijven en veel te repeteren. In 2021 verscheen een eerste EP zodat ook de buitenwereld kon kennismaken met Elephant. De band werd vervolgens gecontracteerd door het al eerder genoemde fameuze Excelsior label, welke al jaren het neusje van de zalm van de Nederlands popmuziek herbergt. Samen met Pablo van de Poel (DeWolff) wordt de eerste LP “Big Thing” opgenomen in de volledige analoge Electrosaurus Southern Sound Studio in een werfkelder aan de oude gracht in Utrecht.
De media-aandacht begint langzaam te groeien en Elephant wordt in mei 2022 zelfs uitgeroepen tot “3fm Talent”. De band speelt in voorprogramma’s van stadsgenoten “Dawn Brothers” en ook van deWolff. De eerste echte eigen clubtour in de winter van 22/23 wordt een feit en brengt de band naar Nijmegen op een koude donderdagsavond in januari. Initieel zou het optreden plaatsvinden in Merleyn maar de bekendheid was al dermate aan het toenemen dat het al snel moest worden verplaatst naar Doornroosje en ook dat raakte volledig uitverkocht.
Géonne Hartman
Na enige vertraging werd de avond geopend door de uit Utrecht afkomstige singer/songwriter Géonne Hartman. Géonne brengt naar eigen zeggen intieme “hartebreek” liedjes en weet met haar prachtige breekbare stem de zaal muisstil te krijgen. Iets wat tegenwoordig uniek is, en al helemaal voor een voorprogramma. Na afloop werd in de zaal de vergelijking al gemaakt met Joni Mitchell. Dat zegt genoeg over het bijzondere talent van deze jonge artieste waar Nederland vast nog veel meer van gaat horen.
Elephant
Na een korte break kwamen al snel de 4 mannen van Elephant het podium op en begonnen het optreden met het eerste nummer van hun EP: “Midnight in Manhattan”. De paarse zaal van Doornroosje werd gevuld met warme zomerse melancholieke klanken. Het publiek genoot zichtbaar met volle teugen van de met relaxte southern rock overgoten indie sound die Elephant ten gehore bracht. De muziek werd ingekleurd met prachtig gitaarspel en werd uitgevoerd met veel passie.
Na de wat bekendere nummers “Medicine” en “Calling” vertelde zanger/gitarist Frank Schalkwijk dat hij vroeger al droomde van een vol Doornroosje toen hij 100 meter verderop met zijn eerste bandje in de aula van het Nijmeegse Stedelijk Gymnasium speelde. De set bestond uit zowel nummers van de EP en LP en ook uit nieuw materiaal zoals “The Morning” en “Dog in the Park”. Hopelijk vinden we deze nieuwe nummers later terug dit jaar op het inmiddels alweer geplande tweede album. Tijdens het mooie kleine liedje “Baby Jean” ontpopte de band zich tot de nieuwe Crosby, Stills, Nash & Young met een prachtige harmonie zang. Het is toch wel een uniek aspect van Elephant dat ze beschikken over een drietal loepzuivere stemmen welke ook harmonisch perfect bij elkaar passen.
Op het repertoire van de avond stond ook de traditional “Know your Rider” afkomstig van de debuut LP. Dit nummer is met name bekend van de Grateful Dead. Elephant graaft diep in de muziekcanon van de jaren 70 en gebruikt die om de eigen sound te vervolmaken.
Ondanks dat de band nog maar een paar jaar bezig is, zijn de bandleden erg goed op elkaar ingespeeld. Het plezier spatte van de gezichten en dat was een genot voor het publiek om naar te kijken en luisteren. Alles leek te kloppen en zelfs instrumenten werden zo nu en dan geruild tussen bassist Bas en gitarist Michael.
Sneller dan verwacht nam de band een groot applaus in ontvangst en verliet het heel even het podium om snel terug te keren voor een toegift. Het optreden werd afgesloten met het ingetogen “Post Punk” en het mooie “Hometown”.
Ondanks dat het wat aan de korte kant was, kan je wel zeggen dat Nijmegen Elephant in zijn hart heeft gesloten. Het was dan na afloop erg druk bij de merchandise, waar vele LP’s werden voorzien van handtekeningen van alle vier de bandleden en alle tijd werd genomen voor een praatje.
Met deze eerste clubtour heeft Elephant weer een stap gezet in hun ontwikkeling die er rooskleurig uitziet. Er staat voor dit jaar al een optreden in de grote zaal van poptempel Paradiso op de agenda en ze zullen komend festivalseizoen ook vast veelvuldig te bewonderen zijn. We hopen ze volgend jaar met een tweede album op zak graag terug te zien in Nijmegen, maar dan bijna vanzelfsprekend in de grote zaal van Doornroosje met een wellicht iets langere set.
foto’s (c): Jan Hoekstra
