De Franse zanger Patrick Bruel, onsterfelijk geworden door zijn hit ‘Caisser la Voix’ uit 1989, heeft onder de titel ‘Encore une Fois’ zijn elfde studio album uitgebracht. Vrij vertaald ‘Nog maar eens een keer’; zo heet het album en zo heeft Bruel het ook precies bedoeld. Nog een keer, vanaf nul beginnend, wilde Bruel naar eigen zeggen de muziek weer opnieuw gaan ontdekken. Wat daar ook van is, het heeft in ieder geval geleid tot een fris klinkend popalbum waaraan je absoluut niet afhoort dat de inmidels 63 jarige Bruel al zo lang meedraait aan de top van de muziekwereld.
Het album trelt maar liefst 17 nieuwe tracks, varierend van popliedjes met een nostalgische hang naar de jaren tachtig zoals bijvoorbeeld ‘Pouce’ tot kleine liedjes die zo typerend zijn voor het Franse chanson. Het chanson dat in Nederland weer helemaal in de belangstelling staat door Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps die nostalgisch zwelgend door Parijs lopen in hun tv programma. Die nostalgie is nergens voor nodig. Luister naar een nummer als ‘Lettre a la con’ op dit nieuwe album en je weet dat ook in 2022 het Franse chanson nog steeds springlevend is.
Bruel werkt, zoals altijd samen met zijn vaste team van liedjesschrijvers en componisten Félix Gray, Paul Ecole, Gérard Presgurvic, maar werkte ook samen met een aantal nieuwelingen, zoals Hoshi, Mark Weld, Nino Vella et Sébastien Rousselet de Rouquine, Gia Martinelli en NESS, waardoor het album sec gezien niet als een solo album gezien kan worden, maar toch eerder als de vrucht van een samenwerking van vele muzikale talenten.
‘Derniere verre, premier cafe’ is een leuk nummer da zich ontwikkelt tot een kleine oorwurm. In deze song draait Bruel het Franse spreekwoord “Dernier cafe, premier verre” precies om. Zoekend naar zijn liefde in de nacht, na zijn laatste glas wijn, maar voor de eerste kop koffie in de ochtend.
‘Je reviens’ is met zekerheid het beest typische Bruel-nummer op dt album, mooi met wat Arabische invloeden door het gebruik van de oud en de bendir. Een prachtige sfeer is het resultaat. Het klassieke liefdeslied. Bruel is er een meester in.
Verwacht niet dat Patrick Bruel op zijn nieuwe album totaal nieuwe muzikale wegen inslaat, zover zal zijn commercieel beproefde muzikale recept niet in de waagschaal stellen. Wel getuigt het album van een nieuw hervonden ‘esprit’ die zeker bijdraagt aan de kwaliteit van dit album. Vertrouwde Bruel kwaliteit met een vernieuwd joie de vivre dus. (8/10) (Sony Music France)
