Jake Smith aka The White Buffalo heeft onlangs zijn achtste studioalbum ‘Year Of The Dark Horse’ uitgebracht. Het album heeft de lastige taak om het in 2020 verschenen ‘On The Widow’s Walk’ op te volgen, een van de beste platen van dat jaar als je het mij vraagt.
Met dit album krijgen we wat anders dan we gewend zijn van Smith. Hij wilde zijn ‘’headphones album’’ maken met ‘Year Of The Dark Horse. Dat is ook goed te merken met koptelefoon op, want alle nummers gaan mooi in elkaar over, geen stiltes tussen de songs dus krijg je echt het gevoel dat je naar één lang verhaal aan het luisteren bent.
Dat is ook wat dit album in principe is, Smith wilde een album maken wat gaat over een jaar in je leven. “The songs still have the same purpose of either telling a story or hitting you somewhere emotionally.” Based loosely on a calendar year, the songs on the album mirror seasonal changes, setting moods in order to tell a tale through the highs and lows of the seasons.
Die moods zijn op het album ook goed te horen. Zo geven donkere songs als ´Love Will Never Come/Spring Song’ en ´She Don´t Know That I Lie´ daadwerkelijk een wat ongemakkelijk gevoel. Hij lijkt tekstueel en ook de muzikale aankleding de weg even kwijt. Met andere woorden, dit is het deel van het jaar waar hij niet lekker in zijn vel zit. Ze maken het album, het verhaal, compleet met de mood swings, al zijn het op zichzelf voor mij niet de favorieten. Gelukkig gaat het de volgende song alweer een stuk beter met hem, hij zingt zichzelf een steuntje in de rug met ‘C’mon On Come Up Come Out’.
In rustige songs als ´Winter Act 2´ en ´Am I Still A Child´ horen we die o zo mooie stem van Smith. Met name in het eerstgenoemde nummer geeft zijn stem weer een gevoel van rust. Je wordt in het verhaal gezogen en hangt ruim drie minuten volledig aan zijn lippen. Bij laatstgenoemde droom je weg met nostalgische gedachten.
We kunnen dus stellen dat dit nieuwe ‘Year Of The Dark Horse’ met de nog niet genoemde prachtige cover wellicht het meest gevarieerde album is wat The White Buffalo ooit uitbracht. Hij wilde met dit album een verhaal vertellen en dat is hem zeker gelukt. Juist door de vele variaties komen die stemmingswisselingen goed naar voren. Hiermee moet ook gezegd dat deze plaat wel even nodig heeft voor hij écht overtuigd. Een album voor de echte albumliefhebbers. Ben je op zoek naar een album met wat hitjes en ‘’losse’’ tracks, dan is dit een taaie. (8/10) (Snakefarm Records)
