Jim White haalt zijn inspiratie uit het jarenlange globetrotten, waar hij bijbaantjes had van taxichauffeur in New York, tot bokser, dominee, fotograaf, pro-surfer en zelfs fotomodel in Milaan en Amsterdam.
In 2003 brak hij door met de over hem gemaakte roadmovie “Searching for the Wrong Eyed Jesus”. Hier wordt hij gevolgd op zijn tochten door de Southern States, waar hij muzikale kompanen ontmoet als 16 Horsepower, the Handsome Family en Johnny Dowd, die eveneens als White geïnspireerd zijn door de cultuur van het zuiden.
Jim White is een gerespecteerde naam in de hedendaagse alternatieve country- en rootsmuziekscene. Hij werd eind jaren ’90 ontdekt door David Byrne, zanger van de legendarische groep Talking Heads, en getekend op diens label Luaka Bop. White werkte voor zijn platen reeds samen met ronkende namen als Joe Henry, Bill Frisell, Morcheeba, en Aimee Mann.
Het zuiden is de wieg van praktisch alle Amerikaanse muziek, een vat vol fascinerende tegenstellingen en een niet aflatende bron van inspiratie voor talloze muzikanten en schrijvers. Jim White wordt wel eens “The king of country noir” genoemd. Hij maakt dromerige en donkere nummers waarin folk, country, Americana, bluegrass en pop op een beklemmende manier voorbijkomen. Een poging om de geheimen van het zuiden van de V.S. te ontrafelen, en tegelijk af te rekenen met zijn eigen demonen. Of, zoals White het zelf stelt, ‘proberen om de gouden tand in Gods valse grijns te vinden.’
Jim’s discografie telt tot dusver 11 albums waarmee hij zowel bij pers als in het live circuit op heel veel aandacht kon rekenen, met als resultaat heel wat fel gesmaakte shows op een aantal toplocaties. Zijn meest recente album, ‘Misfit’s Jubilee’, kwam uit in oktober 2020 en werd omschreven als “Quickly being recognised as his most intriguing and unruly album to date … a scrapbook of ideas, images, colours and sounds gathered over White’s illustrious career, bound together to form his latest studio album.”
Jim White speelt in een line-up met muzikanten van eigen bodem: Geert Hellings (gitaar) en Nicolas Rombouts (bas)
