Bij onze oosterburen is het een veelgevraagde band, deze uit Groningen afkomstige VanderLinde. Dat deze nationaal en internationaal nog niet op ieders lippen ligt is een van de mysteries van de muziek. Ooit heb ik geschreven dat deze band zogenaamde grote, internationale bands recht in de ogen kan kijken en na het beluisteren van hun nieuwe cd ‘Muy Rico’ blijft deze bewering voor mij staan als een huis. Het is inmiddels het achtste album van de rond bassist, gitarist en zanger Arjan van der Linde gevormde band. Verder maken Wietze Koning (elektrische gitaar), Christof Bauwens (resonator, Lap Steel, zang) en Fokke de Jong (drums) deel hiervan uit. Op diverse nummers wordt de band bijgestaan door gasten als Bart Schwertmann, Roel Spanjers, de kinderen van het weeshuis (zie onder) en een aantal anderen.
De titel van het album ‘Muy Rico’ betekent heel rijk en is gegeven door de kinderen van het weeshuis in Ecuador, dat door Arjans familie en die van muziekproducer Erwin Musper (David Bowie, Van Halen, Chicago) wordt gesteund. Zelfs bij het eten van een pizza zeggen de kinderen dat zij zich muy rico voelen. Een groter geluk is dan toch niet mogelijk. Erwin Musper was eigenlijk al met pensioen, maar voor dit album voegde hij zich bij de rest van de band in Waimes in de Belgische Ardennen. Op het album staan dertien door Arjen geschreven nummers, die ons muzikaal meenemen op een reis door de Westcoast Rock van de 70er en 80er jaren. Denk aan Crosby, Still & Nash, Poco, de Eagles. Soms rustig, soms stevig rockend.
En het is niet alleen genieten van de muziek. Zeker ook zijn teksten het waard om beluisterd en nagelezen te worden. Dat kan op de website. Ik noem er een paar die bijzondere indruk op mij maken. ‘Etched In skies Of Blue’ beschrijft het samen met een geliefde terugkijken op het leven. ’40 Milion Miles’ gaat over hoe wij met onze aarde omgaan, hoe wij die uitputten en slecht behandelen. In ‘Every Note I Play Today’ vertelt Arjan over het moment dat hij hoorde dat een oude vriend, die hij al jaren uit het oog verloren was, was overleden. Dit nummer speelde hij op de begrafenis. In het slotnummer ‘I Have Loved You Both’ wordt beschreven hoe het was om de zoon van een bipolaire vader te zijn. Hij houdt van beide zijden van hem. Een lang instrumentaal einde, waarin gitarist Wietze weer eens ouderwets los gaat, representeert de chaos in zijn hoofd. Wederom een meer dan uitstekend album van VanderLinde. Goede songs, topband, grote klasse. (9/10) (eigen beheer)
