Met ‘Ocean to Ocean’ brengt de Amerikaanse singer songwriter Tori Amos haar eerste studioalbum uit na het alweer uit 2017 stammende ‘Native Invader’. Zoals veel van de albums die dit jaar uitkomen is ook dit weer een lockdown album. Amos zelf noemt het album “haar meest persoonlijke werk in jaren”. Volgens het persbericht is het “Een universeel verhaal van helemaal naar de bodem gaan en weer opnieuw beginnen.”
De zangeres die met haar werk doet denken aan een combinatie van de zwaar gearrangeerde werken van een zangeres als Kate Bush en het, tot het meest essentiële teruggebrachte werk van Joni Mitchell. Met ‘Ocean to Ocean’ brengt Amos inderdaad een erg persoonlijk album waarin ze reflecteert op de lockdown. ‘It’s been a brutal year’ zo zingt ze op een van de mooiste tracks ‘Metal water Wood’.
De vergelijking met het werk van Joni Mitchell kunnen we voor dit album in de kast laten. Amos klinkt meer dan ooit als een glad geproduceerde Kate Bush. Daarmee wil ik niets negatiefs zeggen over het album, want dat klinkt enorm goed. Een transparante productie die de gelaagdheid van het album goed etaleert, gekoppeld aan een mooi vol geluid waar je de ziel van de muziek in kan horen en voelen.
‘Ocean to Ocean’ is een album dat warmte brengt alsof je lekker met een badstoffen onesy aan op de bank zit tegenover een haardvuur. Het album werd gemaakt met mensen waarmee Amos al vaker heeft samengewerkt, echtgenoot/gitarist Mark Hawley, dochter/backing vocalist Tash, drummer Matt Chamberlain, bassist Jon Evans en producer/arrangeur John Philip Shenale. Kwalitatief dus een uitstekend album dat echter nergens weet of wil verrassen. Zeker voor een album waarmee je “helemaal naar de bodem wilt gaan”, weet Amos de luisteraar weinig te raken in het hart-chakra. Het blijft toch vooral een intellectuele oefening, meer dan dat je geraakt wordt waar je geraakt wil worden door muziek. Wat dat betreft had er wel wat meer Joni Mitchell in mogen zitten.
Prijsnummers zijn ‘Devil’s Bane’ en het prachtige ‘Flowers burn to Gold’ dat Amos op haar best laat horen, alleen achter haar piano. Kippenvel. Met dit album in de winkels is het zeker de moeite waard om Tori live te gaan zien als ze volgend jaar Maart twee optredens zal verzorgen in ons Koninklijk Theater Carre in Amsterdam. (8/10) (Decca)
