Afgaande op de eerste single ‘Don’t Look Up, Don’t Look Down’ van dit album leek het erop dat Bertolf de lijn van zijn vorige album ‘Big Shadows Of Small Things’ doorzette in de folk/americana stijl. Niets bleek minder waar, want bij de tweede Beatlesque single ‘Back To The Garden’ (hoewel hij naar eigen zeggen zich hiervoor meer liet inspireren door The Beach Boys) bleek ‘Happy In Hindsight’ een veelzijdig album te worden. Een album dat hij grotendeels zelf creëerde in het afgelopen jaar in zijn tuinhuisje in Zwolle. Letterlijk ‘Back To The Garden’, en bijna net zo’n werkwijze die zijn grote voorbeeld Paul McCartney ook hanteerde op diens laatste album ‘McCartney III’.
De voorbeelden waar Bertolf zijn muzikale inspiratie vandaan heeft gehaald komen ook op dit album duidelijk naar voren, maar weet hij naar 2021 te trekken. Zo hebben ‘What Have I Dragged You Into’ en ‘Waiting In The Wings’ door de mooie harmonische zangkoortjes veel weg van Crosby, Stills, Nash & Young (met zijn band Her Majesty heeft Bertolf een theatertour rondom dit viertal gedaan). Mooie Beach Boys-achtige koortjes komen ook terug in het a-capella ‘We Don’t Get Along’, dat zo een vergeten nummer uit de koker van Brian Wilson had kunnen zijn.
Terwijl de titeltrack, ‘Everywhere I Go’, ‘Welcome Time Travellers’ en ‘Start Somewhere’ perfect passen in de lijn van de gitaarpop van andere artiesten van het Excelsior-label zoals Johan en Daryll-Ann. Het eerder genoemde ‘Don’t Look Up, Don’t Look Down’, ‘Misery Magnet’ en ‘You’re Not Gonna Get It Everyday’ borduren juist weer voort op de americana van zijn vorige album. Als klap op de vuurpijl van dit brede muzikale palet sluit het album af met een magnus-opus met Sunday Child, dat knipoogt naar de tweede kant van ‘Abbey Road’ van The Beatles (je kunt er nauwelijks omheen dat hun invloed ook alsnog voorbij komt).
Op ‘Happy In Hindsight’ vertaalt Bertolf veel van de beste popmuziek uit het verleden naar het heden. Het zorgt ervoor dat hij misschien wel zijn beste album tot nu toe heeft gemaakt. Een veelzijdig fris album met vele stijlen, maar ook een optimistische plaat die meer dan welkom is na het afgelopen coronajaar. Een plaat die bij iedere liefhebber van The Beatles, Beach Boys of Crosby, Stills, Nash & Young zeker in de kast zou moeten staan. (9/10)(Excelsior)
