Dit zou het jaar zijn dat Taylor Swift live te bewonderen zou zijn met haar Lover Fest op een aantal festivals in Europa en de Verenigde Staten. Dat heeft helaas niet mogen gebeuren door het coronavirus; alle concerten zijn uitgesteld of geannuleerd. Taylor Swift heeft echter niet stilgezeten in de tussentijd en zo kwam enkele maanden geleden het album ‘Folklore’ onverwachts uit. Het album is niet te vergelijken met haar laatste paar albums ‘Lover’, ‘Reputation’ en ‘1989’, want het is geen pop album maar een indie/rock album. Op dat album heeft Swift samengewerkt met Bon Iver, Jack Antonoff en Aaron Dessner. Tekstueel heeft het album een poëtische vibe; zo hebben alle nummers een verhaallijn en zijn ze prachtig in elkaar verweven. Het album slaagde erin om de nummer 2 plek te behalen in de Nederlandse hitlijsten. Niet slecht, wel?
Ongeveer 5 maanden later kondigde Taylor op haar Instagram het nieuwe album ‘Evermore’ aan. Ze schreef erbij “We konden niet stoppen met schrijven”. De post erna beschreef ze “alsof we aan de rand van de folkloristische bossen stonden en een keuze hadden: om te draaien en terug te gaan of verder het bos van deze muziek in te trekken. We kozen ervoor om dieper naar binnen te dwalen”. Het album ‘Evermore’ is genoemd als het zusje van ‘folklore’, welke dezelfde vibe heeft als ‘Folklore’, alleen bevat dit album meer uptempo nummers. Op dit album heeft ze met dezelfde muzikanten gewerkt als op ‘Folklore’, maar ook met The National, Haim en haar vriend Joe Alwin.
Het nummer ‘Willow’ is de eerste single van het album, wat een goede keus is. De videoclip van het nummer is een vervolg op het nummer ‘Cardigan’, welke ze zelf heeft geregisseerd. ‘Long Short Story’ is een uptempo nummer op het album, die instrumentaal en vocaal prachtig in elkaar is gezet. ‘No Body, No Crime’ met HAIM heeft folk/country invloeden door de mondharmonica, het gitaarspel en de harmonieën van de groep HAIM. ‘Evermore’ met Bon Iver is het laatste nummer op het album, dat prachtig in elkaar is gezet. Het Justin Vernon (Bon Iver)- gedeelte maakt van het rustig gebouwde nummer een interessante wending. Dit is de tweede keer dat Taylor met hem samenwerkt, op ‘Folklore’ werkte ze al met hem samen op het nummer ‘Exile’.
Op het album ‘Evermore’ wordt met meer instrumentarium gebruikt dan op het zusje ‘Folklore’, waarbij het draaide op intimiteit. Tekstueel is het album voornamelijk poëtisch, instrumentaal is het een prachtwerk en de samenwerkingen op het album blenden mooi met het genre. Dit album laat zien hoe divers Taylor Swift is; ze kan van elk genre een prachtalbum maken. (9/10) (Republic Records)
