Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    zondag, juli 6
    Trending
    • Suzan & Freek tonen moed en muziek in Royal Park
    • Kane in de regen: een afscheid vol muziek, herinnering en verbondenheid
    • Anastacia schitterde op Nibe Festival dag 4
    • AIR laat muziek spreken in Eindhovens Klokgebouw
    • Album recensie overzicht: Tim Jago, Paul Carrack en meer
    • Win kaarten voor Hang Youth in Nieuwe Nor
    • Guus Meeuwis royaal in Royal Park
    • Neil Young energiek met jonge band in Mönchengladbach
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»BluesZine»Blues cd's»Andreas Diehlmann Band – Points Of No Return
    Andreas Diehlmann Band – Points Of No Return
    Blues cd's

    Andreas Diehlmann Band – Points Of No Return

    By Eric Campfens2 oktober 2019

    Andreas Diehlmann loopt met zijn bluesrocktrio alweer heel wat jaren mee. Al ruim twintig jaar is hij gitaarleraar, arrangeur, componist en is zijn gitaarwerk op talrijke studioproducties te horen. Twee jaar geleden is het titelloze debuutalbum verschenen en kennelijk bevalt dit zo goed dat nu alweer hun vierde cd (en derde studioalbum) is verschenen. Naast gitarist en zanger Diehlmann behoren bassist Volker Zeller en drummer Tom Bonn tot het trio.

    Op ‘Points Of No Return’ staan negen nummers, waarvan acht eigen composities van de hand van Diehlmann. De enige cover is het van Slim Harpo bekende ‘I’m A King Bee’. Iets echt nieuw horen we niet; de muziek van het trio is nog steeds gebaseerd op de elektrische bluesrock an de zestiger en zeventiger jaren. Op zich geeft dat niets, want het niveau is weer bijzonder hoog. De begeleiding van Zeller en Bonn staat als een huis en het gitaarwerk van Diehlmann is meer dan uitstekend te noemen. Soms rauw, dan weer lieflijk of fel en scherp. Alle schakeringen zitten erin. Wat stijl betreft horen we afwisselend rockende blues, fraaie ballads en stevige boogie. Het is er allemaal. Mijn persoonlijke favorieten zijn het stompende ‘Deadman Walking’ en de prachtige, lange slowblues ‘Don’t Go’. Kortom, wederom een prima plaat van deze topband. (8/10) (Mountain Meadow)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleHet Grootste Feestcafé van Nederland in Ziggo Dome
    Next Article TIKTAK New Years Eve kondigt line-up aan

    Related Posts

    Suzan & Freek tonen moed en muziek in Royal Park

    Kane in de regen: een afscheid vol muziek, herinnering en verbondenheid

    Anastacia schitterde op Nibe Festival dag 4


    RSS Muzikantenbank
    • Roestig! zoekt een 2e gitarist, toetsenist
    • A capella kwartet zoekt bas
    • Quality Musicians Wanted!
    • Ervaren gitarist zoekt band
    • Gitarist zoekt (punk) bandje
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.