Een teletijdmachine. ‘Singing to strangers’ het nieuwe album van de Engels/Italiaanse zanger Jack Savoretti dat op 22 Maart uitkomt is een teletijdmachine. Speel het af en je wordt meegenomen naar de jaren ’60 en ’70 op een Italiaanse filmset, of de ouderen ons wanen zich weer thuis, op zondagmiddag met schijfjes leverworst en ranja, kijkend naar ‘Winnetou und das Halbblut Apanatschi’.
Het album bevat 12 titels, waarvan er 1 een live opname is van Savoretti’s duet met Kylie Minogue ‘Music’s too sad without you‘, dat eerder verscheen op het album ‘Golden’ van Kylie Minogue.
De 35-jarige Savoretti zingt met een stem die het meest doet denken aan die van 80’s icoon Michael Bolton. Hij is gezegend met een fraai voorkomen. Deze combinatie met de songs op zijn album zullen zijn populariteit ongetwijfeld tot grote hoogten doen stijgen. De man en zijn muziek lijken mij een regelrechte ‘cougar magnet’ .
Ook na een aantal keer luisteren van het album heb ik me afgevraagd of het serieus bedoeld is. Is het geen Spinal Tap-achtige pastiche van jaren ’70 filmmuziek en zoetsappige Richard Clayderman-achtige ballades? Zo klinkt het album zeker wel.
Het album is opgenomen in de studio van Ennio Morricone, en dat onderstreept nog eens de Italiaanse sfeer. Savoretti schuwt de inzet van italo disco tot aan mierzoete strijkers niet om zijn sound neer te zetten.
De openingstrack ‘Candlelight‘, ja echt waar, zet meteen de toon voor het hele album. Het lijkt of James Last uit de doden is opgestaan. “Look at me, look what you’ve done to me, never let me go after tonight” zingt Savoretti hijgerig met een stem waarvan Michael Bolton nog zou vinden dat het over the top is.
Het album gaat verder met ‘Love is on the line’, waarin Savoretti de Bolton knop nog verder het rood in draait. Het nummer zou niet misstaan op de soundtrack voor de film ‘Emanuelle Nera’ uit 1975.
Geheel stijlvast gaat Savoretti door met ‘ Dying for your love’. Volledig geloofwaardig en in karakter zingt hij: “I’ m made to feel your love, I’m dying for your love”. Het nummer zou niet misstaan in een Tarantino persiflage of wellicht toch origineel in een Winnetou film. (4/10) (BMG Records)
