Doe Maar is inmiddels de Heintje Davids onder de Nederlandse bands geworden. Na de eerste reünie in 2000 zijn ze inmiddels toe aan hun vijfde reünie. Hoewel ze de laatste jaren eigenlijk nooit echt uit elkaar zijn gegaan en blijkbaar zo nu en dan weer eens bij elkaar komen voor een reeks optredens. In dit geval heeft het een duidelijke aanleiding: de band werd officieel 40 jaar geleden opgericht. Een jubileum dat ze voor de verandering nu eens niet vieren in grootse zalen als de Ziggo Dome of Ahoy, maar met een clubtour onder de noemer ‘Er Verandert NIX’, waarmee ze deze avond voor de tweede avond in een uitverkochte Ronda zaal van TivoliVredenburg in Utrecht spelen.
De setlist opende verrassend met ‘Alles doet het nog’ van hun inmiddels wat ondergesneeuwde come back-album ‘Klaar’ uit 2000. In een jaren ‘80-achtig decor met opgestapelde vintage televisies aan beiden zijden van het podium. De vier bandleden aangevuld met een 3 man tellende blazerssectie.Waarna er wel weer wordt teruggegrepen naar de hoogtijdagen van de jaren ‘80 met ‘Okee’. Opvallend is dat er in de eerste helft bijna geen hits voorbij kwamen, maar voornamelijk albumtracks en een enkel B-kantje. De come back-hit ‘Watje’ uit 2000 was de enige hit die in het eerste half uur werd gespeeld. Maar dat maakt gelijk duidelijk waarom deze jubileumtour meer geschikt is voor clubs dan voor grotere zalen. In clubs pakt het beter uit om ook onbekender materiaal te doen dan in een stadion.
Wat niet betekent dat ze genoeg van hun hits hebben, want in de tweede helft werd het een feest van herkenning voor de fans uit de jaren ‘80. Hits als ‘Macho’, ‘1 Nacht Alleen’, ‘Pa’ en ‘Is dit alles?’ werden afgewisseld met albumtracks als ‘Bang’, ‘Alles gaat voorbij’ en misschien wel hun meest ondergewaardeerde nummer ‘Tijd genoeg’. Waarna er vlak voor de toegift nog een triomf aan hits werd voorgeschoteld met het onvermijdelijke ‘Sinds 1 Dag of 2 (32 jaar)’, ‘Doris Day’ en ‘De Bom’. Als toegift volgde een medley van ‘De Vrolijke Padvinder’ en ‘Winnetoe’. Om daar met twee klassiekers twee uur af te sluiten met ‘Belle Hélène’ en ‘Smoorverliefd’.
Je kunt zeggen dat ze bij iedere reünietournee makkelijk teren op hun oude successen. Maar daarmee hebben ze de afgelopen 18 jaar (zolang is het alweer geleden van hun eerste reünie) makkelijk grote zalen weten te vullen. Hun jubileumtournee wordt anders aangepakt en is daardoor toch een andere weg die ze ermee bewandelen. De muziek is vrij tijdloos en spreekt niet alleen het publiek van destijds aan, maar ook jongere mensen van na die tijd die hen later hebben ontdekt. Daarmee weet Doe Maar anno 2018 toch nog steeds een groot publiek te bedienen. Ook in intiemere setting.
