Op 27 maart jongsleden kwam het album ‘The Questions‘ van Grammy award winnaar Kurt Elling uit. Op het album staan tien tracks. Acht daarvan zijn covers. Openingsnummer van het album is de Bob Dylan cover ‘A hard rain’s gonna fall’. Het nummer begint a capella en langzaam bouwt het arrangement van Brandford Marsalis met zijn typerende sound zich op rond de stem van Kurt Elling .

Elling’s stem is er een waar je van moet houden. Karakteristiek, dat zeker. Perfect gezongen dat ook, maar qua kleur en accent raakt hij mij persoonlijk niet zo. Het muzikale intermezzo halverwege de track is zo typerend Marsalis dat dit de hele track openbreekt. Magisch mooi. Dit openingsnummer wordt gevolgd door ‘A Happy Thought’, een gedicht van de Amerikaanse dichter Franz Wright, op muziek van Elling’s collega, pianist en arrangeur
Stu Mindeman.

‘American Tune’ van Paul Simon is het derde nummer op het album. Het nummer dateert uit 1973 en is inmiddels gaan behoren tot het ‘Great American Songbook’. Bij mij blijft echter de intensiteit van Simon in mijn hoofd hangen. Luisterend naar Elling kan hij me niet overtuigen, al wordt het nummer tot in de perfectie uitgevoerd. Dan waagt Elling zich aan het coveren van ‘Washing of the Water’ van Peter Gabriel. Een nummer waarin Gabriel op onnavolgbare wijze het diepst van zijn ziel blootlegt, zoals alleen een groot kunstenaar dat kan. Best een goede keuze, zou je kunnen denken, het is een onwaarschijnlijk mooi nummer. Echter net als met ‘ American Tune’ kan Elling de ware essentie van ‘Washing of the Water’ niet benaderen. Hoe zuiver hij ook zingt, hoe knap het arrangement ook is. Het blijft een interpretatie van een nummer dat zo bij Gabriel hoort, dat elke cover ervan het orgineel niet zal kunnen benaderen.

Het is een euvel waaronder het hele album gebukt gaat. Als Kurt Elling dan vervolgens aan de slag gaat met een eigen bewerking van ‘Three Views of a Secret’, een instrumentale track van de hand van Jaco Pastorius, slaat Elling de plank volledig mis. De track ,Pastorius’ meesterwerk met op het orgineel Toots Thielemans wordt op ‘The Questions’ zonder enig respect onder handen genomen door Elling, die meent dat het een goed idee is om de track van een ‘eigen’ tekst te voorzien, die dan weer, hoe artistiek verantwoord, is geinspireerd op een gedicht van een 13de eeuwse Italiaanse dichter. Klinkt allemaal reuze artistiek en interessant maar de track in Elling’s versie kan geen moment de interesse van de luisteraar vangen en is een belediging aan het adres van Pastorius en de 13de eeuwse Italiaanse dichter die hij inzet voor zijn eigen interessant doenerij.

Brandford Marsalis heeft het album geproduceerd en speelt mee op het openingsnummer en op Rodgers en Hammerstein’s ‘I have dreamed’ uit de musical ‘The King and I’. Helaas kan ook hier Marsalis spel niet verbloemen dat Elling gewoon ongeinspireerd en gemakzuchtig met de erfenis van Rodgers en Hammerstein omgaat.

Kurt Elling overspeelt met ‘The Questions’ zijn hand. In de perskit die het album vergezeld doet Elling zijn best om heel omstandig en ingewikkeld uit te leggen hoe het album in elkaar zit en waarom hij welke keuzes heeft gemaakt. Elling, zo schrijft hij, realiseerde zich zich dat alle nummers verbonden waren met een aantal grote, diepe vraagstukken: Wat is dit leven? Bestaat er zoiets als betekenis? Waarom is er zoveel leed en pijn? Waar bevindt zich de bron van kennis? Even verderop laat Elling het volgende optekenen: “We hebben aandacht voor de echte helden van het genre en spelen in de stijl en geest van de grootste jazzmusici die ooit leefden. We kiezen daarbij niet de makkelijkste weg, want we zijn hier om authentieke emotie uit te drukken… ’to be the real deal as much as we can’.” Welnu dat is op ‘the Questions’, ondanks de hoogdravende verklaringen en uitleg niet goed gelukt.

Het hele album is wat mij betreft overbodig, omdat geen enkele versie van Elling recht doet aan de orginelen of ook maar in de schaduw van ze kan staan. Elling’s gemis aan eigenheid en authenticiteit waarnaar hij zo op zoek was, is pijnlijk. (5/10) (Okeh records/ Sony music masterworks)

Deel: