De Nijmeegse Stevenskerk zet zijn deuren wagenwijd open voor de vierdaagse feesten. Zaterdag was de opening met Rondé op het altaar om het publiek te vermaken met muziek. Bij de kennismaking door gastvrouw Marike Jager met Rondé kwam de gehele band naar voren, iets wat in al die jaren nog nooit gebeurd was. Meestal worden de artiesten naar voor geschoven voor het interview. Nu was dat anders, het was tekenend dat er een (H)echt(e) band stond, die vanuit de Herman Brood academie als een reizende ster naar de hemel rees in zeer korte tijd.
De zangeres Rikki Borgelt ging goed om met het publiek dat rondom hen heen zat en bewoog van de ene naar de andere kant van het podium om met iedereen in contact te zijn. Haar moeder zat in de kerk, vertelde Borgelt, “soms raak je mensen kwijt, via de telefoon heb je dan soms contact, die momenten moet je koesteren”. ‘Let this moment last’ gaat daarover. Ze zong dit nummer onder pianobegeleiding van Adriaan Persons. Het was een beetje wennen, voor de eerste keer optreden in een kerk, het heeft iets speciaals om in een kerk op te treden.
Rondé bracht een primeur mee naar Nijmegen. Ze lieten een nieuw liedje voor het de eerste keer horen, getiteld ‘Difference’. Het begon gedurfd in de kerk met samples met het juiste volume, het nummer bleef zeker overeind, in de kerk door de ingehouden drumpartijen. Een leuk fris gitaarrifje door Armel Paap en de herkenbare stem van Borgelt als frisse ingrediënten wat het een tof echt Rondé-nummer maakt. Ze hadden lol op het podium waardoor het optreden ze ogenschijnlijk makkelijk afging.
Het nummer ‘Parade” spelen ze nooit, het klonk niet zo zeker als de andere nummers in de set. Bij ‘Headlights’ hadden ze het ook even moeilijk, de hits ‘Naturally’ en ‘Run’ klonken wel weer naar behoren. Nu op naar een ander podium, de Zwarte Cross is waar ze de volgende stop hebben, gelukkig dat ze dit optreden ook op de agenda hadden staan, het was een bijzonder optreden, meer ingetogen en persoonlijker dan ooit.
Foto’s (c) Hans Kreutzer / Maxazine
