Hallo Venray staat alweer 30 jaar op de planken. Hoogste tijd voor een passende funky party met vele gasten. Dit jaar is de plaat ‘Where is the funky party’ uitgekomen. In plaats van een “best of-plaat” een nieuwe plaat die alle facetten van 30 jaar Hallo Venray laat horen, van punky rammelende nummers uit de beginperiode tot aan de kwaliteitsmuziek van de vorige plaat ‘ Show’. De plaat begint met ‘Drink’ en sluit af met ‘Look outside’, een atmosferisch nummer in de traditie van Brian Eno.
De opzet van de avond was goed gevonden met 5 bands die zelf een eigen nummer speelden en 1 nummer uit het oeuvre van Hallo Venray vertolkten.
In het voorprogramma traden achtereenvolgens op: Apneu, Floris Bates, JB Meijers, St. Tropez, Canshaker Pi en zZz. Deze bands speelden achtereenvolgens ‘Split sec’, ‘Captain’, ‘Two feet’, ‘Orange’ en ‘Kicking’ van Hallo Venray. Een mooie en passende start van de avond. Tussendoor werden beelden vertoond van het hoogtepunt van Hallo Venray op de Pinkpop-editie van 1992. Henk liep in hotpants over het podium en kreeg het publiek geheel op zijn hand. De band had toen nog Toon Moerland en Dim Veldhuisen (drummer) in de gelederen. Peter Konings en Henk Koorn zijn al 30 jaar de vaste basis van de band die na het vertrek van Dim werd aangevuld met drummer Henk Jonkers.
Eerste bezetting
Hallo Venray startte met de oude bezetting met Dim en Toon, waarbij ze een 6-tal nummers van hun meest succesvolle plaat ‘The More I Laugh, The Hornier Due Gets’ vertolkten. Toon op gitaar was heerlijk om te horen en daaruit bleek maar eens te meer dat dit subtiele en melodieuze gitaarspel wel één van de ingrediënten was die Hallo Venray toen groot heeft gemaakt. Onder andere de nummers ‘Tuck, the Man’, ‘Eugene’, ‘Heart & the soul’ werden uitgevoerd met als hoogtepunt het samen met Hans Dulfer (saxofoon) gespeelde ‘Las Vegas’. Deze periode betreft muziek die het meeste blijft beklijven omdat het een wat meer radiovriendelijke (algemene) sound betreft. Deze melodieën blijven hangen en nodigen uit lekker mee te zingen. De huidige plaat is donkerder en rockt meer en treft dan ook een beperktere doelgroep. De opkomst in Paradiso was verder prima met een goed gevulde zaal die de band ook verdient. Na deze verrassende samenstelling en ook wel het hoogtepunt van de avond was het daarna de beurt aan de huidige bezetting.
Huidige bezetting
De nieuwe plaat is in april uitgekomen en daar werden veel nummers van gespeeld, zoals ‘Stories’, ‘Drink’, ‘Supermarket’, ‘Ball’ en ‘Where is the funky party’. Deze nummers zijn wat rauwer en minder commercieel en zijn meer lekker rockend. Rocken doen ze nog steeds als de beste waarbij Henk Jonkers de band heerlijk vooruit stuurde met zijn rake klappen op zijn kleine drumkit. Het is fraai om te zien en te horen wat Henk allemaal uit zijn trommels haalt. Strak, hard en op zijn tijd heel subtiel. Met name de subtiele nummers ‘Silence’ en ‘Syreen’ waarbij het gas even werd teruggenomen, geven aan hoe veelzijdig de band is en hoe fraai ze een mooie sfeer (melancholie) kunnen neerzetten. Peter Konings met zijn strakke basloopjes zorgde ervoor dat ze met 3 man een heerlijk volle vette rocksound neerlegden zonder franjes.
In de toegift werd het weer heerlijk rocken met nummers die ze ook al op Pinkpop speelden. ‘Hotpants’ en ‘Japanese Cars’ werden uit de kast gehaald om het feest waardig af te sluiten. Alle bands uit het voorprogramma en ook drummer Dim Veldhuisen op tweede drums maakten van het laatste nummer een feestelijk hoogtepunt en een passende afsluiter.
Al met al een waardige avond en een passend eerbetoon aan een band die veel te weinig aandacht krijgt op de Nederlandse radio. Een band die gelet op de prachtplaten die ze gemaakt hebben een veel grotere status verdient. Alle voorprogramma bands en leden van Hallo Venray traden op in een T-shirt met hierop “Hallo Venray sinds 1987”. Een merk om scherp in de gaten te houden.
Foto’s: Renė Obdeijn
