De onlangs 60 jaar geworden blues-gitaarist Tommy Castro is reeds 40 jaar bezig met het verspreiden van zijn passie, blues en R&B met een hoog soul gehalte. Met zijn inmiddels 14e studioalbum Method To My Madness wordt deze traditie flink doorgetrokken.
Na het in 2014 opgenomen The Devil You Know is dit het 2e album van Tommy Castro & The Painkillers. The Painkillers heeft Tommy sinds 2012 om zich heen heeft geformeerd. Deze band, bestaande uit Randy MacDonald op bas, Michael Emerson op de keyboards en Bowen Brown op drums, worden gedreven door passie, precisie en een funky insteek en speelt alle podia plat in Amerika. Tommy’s soulvolle stem, vaak vergeleken met Otis Redding, in combinatie met zijn heldere bluesrockgitaarlicks en ondersteund door klasse muzikanten staan garant voor een perfecte bluesavond.
Method To My Madness is wederom zo’n perfecte mix van funky blues, soul, R&B en rock. Alles lekker afwisselend op het album ingedeeld en zonder fratsen opgenomen. Geen gedoe in de mixruimte, pure originaliteit vastgelegd. Het album gaat van start met een recht toe recht aan funky bluesnummer Common Ground, waarbij zang en gitaar zorgen voor de nodige harmonie en de band voor de funky ondersteuning. Shine A Light gaat in dezelfde stijl verder. Het ritmetandem, bas en drums, zorgt voor de juiste spanning en het gitaarwerk van Tommy maken het geheel af.
Het titelnummer, Method To My Madness, is een mix van funk met blues en rock. Pure R&B-blues in Died And Gone To Heaven. Got A Lot is een vlotte rocker waarbij de Painkillers zorgen voor een zaligmakend ritme en Tommy het geheel voorziet van een spetterende gitaarsolo. Zo ook de bluesrock nummers No Such Luck en Two Hearts. Geen spierballen werk maar alles in de juiste verhouding voor het optimale liedje. I’m Qualified is weer zo’n groovy bluesnummer waarbij je direct op zoek gaat naar je danspartner en gaat heupswingen.
Ride is daarentegen weer een spannend opgebouwd dark-blues nummer waarbij Tommy zijn band zijn klasse toont. Zang en gitaar hebben natuurlijk een hoofdrol maar de Painkillers maken het zeker compleet. Dat Tommy ook zijn blueshelden kent wordt wel duidelijk in een BB King achtige bluesnummer Lose Lose. Funky en groovy blijft en is het hoofdingrediënt van dit album, All About The Cash, geeft dit niet beter weer. Afsluiter Bad Luck is er een weer een uit het boekje. Blues zoals het hoort, zang en gitaar wisselen elkaar perfect af, groovy toetsenwerk en een break waarin Tommy’s gitaar op subtiele wijze de solo invult.
Geconcludeerd mag worden dat dit weer een ultiem album is van Tommy Castro & The Painkillers. Alles is goed aan dit album. Nu maar weer afwachten wanneer hij met band naar Nederland komt. Want dit moet gezien worden.
Tommie Castro and the Painkillers
Datum: 18 november
Zaal: Roepaen, Ottersum
Aanvang: 20.00
Deel:
