Alison Krauss’ ‘Windy City’ is een typische countryplaat zoals je die op het eerste gehoor zou verwachten. Liedjes over verloren liefdes met veel pedal steel guitar. Maar als je daar doorheen luistert hoor je juweeltjes van weleer, gezongen door een hoge, zowat engelachtige, sopraanstem.
Krauss wilde voor haar eerste solo album in 18 jaar liedjes ten gehore brengen die ouder zijn dan zij zelf. “Er komt een echt romantisch gevoel kijken bij alles wat buiten jouw eigen generatie ligt, want je vult zelf in hoe het toen was omdat je er natuurlijk niet bij was. Je maakt echt het verhaal af”, aldus Krauss. Alle tracks op het album zijn covers van onder andere Brenda Lee, Bill Monroe (die wordt gezien als de Father Of Bluegrass), The Osborne Brothers en Glen Campbell’s ‘Gentle On My Mind’. Voor dit album nam ze de befaamde songwriter en producer Buddy ‘Ears’ Cannon in de arm die eerder samenwerkte met country legendes als George Jones, Willie Nelson en Merle Haggard. Hier en daar wordt je tijdens onder andere ‘Goodbye And So Long To You’ herinnerd aan een jonge Dolly Parton.
Alison Krauss (1971) won tijdens haar al 30 jaar durende carrière 27 Grammy’s, de meeste ooit door een vrouw. Zij werkte eerder samen met John Waite (Bad English), Vince Gill, James Taylor, Brad Paisley en Robert Plant. Daarnaast treed ze al sinds de jaren 80 op met haar band Union Station.
Windy City is een heerlijk album waarbij menigeen eerst even aan Krauss’s stem zal moeten wennen, maar daarna voelt alsof hij al jaren in je CD-kast staat. (7/10) (Capitol)
