Rond oud en nieuw is het altijd tijd voor de jaarlijstjes. Dit doen we op Maxazine al jaren, zo ook dit jaar. Recensenten, redacteuren en fotografen geven in een persoonlijke lijst hun muzikale kijk op 2016. Bekijk hieronder het de eindejaarslijst 2016 van recensent Peter van Cappelle.
10. Charles Bradley – ‘Changes’
Helaas gaat het de laatste tijd wat minder met ‘The Screaming Eagle of Soul’. Er werd kanker bij hem geconstateerd waarvan hij nu nog herstellende is. Laten we hopen dat het goed mag komen met hem, want we hebben afgelopen jaar helaas al te veel artiesten moeten verliezen. Voordat deze vreselijke ziekte bij hem werd vastgesteld leverde hij zijn derde sterke soulplaat met ‘Changes’. Alleen al de titeltrack, een cover van Black Sabbath die hij volledig naar zijn hand zet, maakt het album al de moeite waard.
9. Joseph – ‘I’m Alone, No You’re Not’
In 2013 en 2014 hadden we de zusjes van Haim, in 2015 hadden we The Staves, en in 2016 hadden we een andere band die uit 3 zussen bestaat: Joseph uit Portland, Oregon. Zij hielden de folkrevival van de afgelopen jaren nog even in stand met hun frisse debuutalbum.
8. The Last Shadow Puppets – ‘Everything You’ve Come To Expect’
Acht jaar hebben we erop moeten wachten totdat Alex Turner en Miles Kane weer een vervolg gaven aan hun eerdere geslaagde samenwerking. Maar het was het wachten waard. Hun debuut was weliswaar wat puurder, maar beiden heren zijn inmiddels een stuk bekender geworden dan in 2008 en dus is grotere productie ook niet echt een verrassing.
7. Whitney – ‘Light Up Upon The Lake’
Het had zo uit de vroege jaren ’70 kunnen komen. Met duidelijke invloeden van bands als The Band en Crosby, Stills, Nash & Young.
6. Radiohead – ‘A Moon Shaped Pool’
Het is misschien vloeken in de kerk van Radiohead, maar persoonlijk vind ik dit album hun beste sinds ‘OK Computer’. Thom Yorke had een scheiding te verwerken, en dat levert bij artiesten vaak mooie liedjes op. Eindelijk waren het weer eens echt liedjes van Radiohead.
5. Agnes Obel – ‘Citizen of Glass’
Voor de derde keer leverde Agnes Obel een prachtalbum af. Iets avontuurlijker dan haar vorige twee albums, maar nog altijd dicht bij haar zelf.
4. Bear’s Den – ‘Red Earth & Pouring Rain’
Ik moest even wennen aan de transformatie van deze folkband naar 80’s rockband. Maar het tweede album van Bear’s Den bleek een groeiplaat waarbij de songs nog steeds even melodieus waren als op hun debuutalbum.
3. Leonard Cohen – ‘You Want It Darker’
Hetzelfde geldt voor Leonard Cohen. De man leek afgelopen jaren op hoge leeftijd stug door te gaan zonder enige moeite. In zijn laatste jaren was hij met drie aardige albums nog aardig productief. Waarvan ‘You Want It Darker’ een slotakkoord bleek te zijn. Weliswaar somber, maar wel een prachtig slotakkoord.
2. David Bowie – ‘Blackstar’
Het was bizar dat hij twee dagen na het verschijnen van dit album overleed, en we eerder de aanwijzingen over het hoofd hadden gezien. Maar met ‘Blackstar’ leverde Bowie op het laatste moment een indrukwekkende zwanenzang af.
1. Michael Kiwanuka – ‘Love & Hate’
Na 4 jaar was er eindelijk het langverwachte tweede album van Michael Kiwanuka. Grootser dan zijn debuutalbum ‘Home Again’, maar de productie van Danger Mouse zorgde ervoor dat de dramatiek van de songs goed overkwamen. Dè break-up plaat van 2016.
