Nederlandstalige rap en hiphop is op dit moment populairder dan ooit en acts als Steen en De Likt trekken dan ook met gemak volle zalen. Ook het altijd gezellige Patronaat was dit weekend goed vol om te genieten van een avondje Nederrap.
De Likt
De drie Rotterdammers zullen niet zo vaak in de buurt van Amsterdam een volle zaal treffen, maar als voorprogramma van Steen was de zaal al redelijk vol. Meer dan een halve zaal heeft frontman Simon ook niet nodig om een feestje te maken. Al meteen bij ‘Bloed Aan De Muur’ sprong hij in de nek van een roadie om vervolgens door de hele zaal heen het publiek vakkundig op te naaien. Ook de heerlijke dansmoves van Giorgi Kuiper tijdens ‘Finidi George’ werden ontvangen met gelach en applaus.
Qua energie en vermaak behoort De Likt tot de absolute top, nu is het een kwestie van veel optreden in het festivalseizoen en een knaller van een nieuw album.
Steen
Stijn Kosterman timmert al ruim twaalf jaar aan de weg onder zijn artiestennaam Steen en niet zonder succes. Gezien het feit dat hij zonder enige vorm van professionaliteit zijn producten aan de man weet te brengen en absoluut niet bekend is bij het “grote” publiek, blijft het knap dat hij toch volle zalen trekt. Het is algemeen bekend dat hij niet erg mals is in zijn taalgebruik en drugsgebruik en agressie verheerlijk.
Met zijn wedergeboorte als vader zijn de teksten ook aangepast aan de nieuwe situatie. Openingstrack ‘Baby’ komt van zijn gelijknamige album en wat een knaller van een plaat. De ijzersterke tekst werd aan het einde aangedikt met een snoeiharde gabberbeat die een grote moshpit veroorzaakte. Het zijn juist de vuige beats en moddervette tunes die de keiharde teksten enigszins verzachten. Dat Steen het woord kanker graag gebruikt is een publiekelijk geheim en in sommige gevallen acceptabel om de hardheid aan te stippen. Wat echter onbegrijpelijk blijft is om de aanwezige menigte met z’n allen het gevoelige K-woord te laten schreeuwen, als trotse yell.
Tot slot mag ook het “optreden” van de merchandise-gast niet ongenoemd blijven. Het hele optreden bleef hij maar met cd’s en t-shirts over het podium rennen om ze te verkopen aan de eerste rij fans. De interactie (zoals een bierdrinkwedstrijd) met het uitzinnige publiek en de fantastische muziek maakte het optreden de moeite waard.
Stijn heeft eigenlijk die shockerende shit helemaal niet nodig. Mogelijk wordt hij pas echt populair als de teksten te braaf worden, en daar zit hij waarschijnlijk niet op de wachten.
