Het tweede soloalbum van Noel Gallagher ‘Chasing Yesterday’ verschijnt deze week in de winkels, maar Maxazine heeft de kans al gehad deze plaat te beluisteren en deelt graag een mening met de lezers. Over dit nieuwe album is al heel wat gesproken en ook Gallagher heeft al regelmatig vertelt wat we kunnen verwachten, maar de vraag is natuurlijk, kloppen die verwachtingen?
Voor degene die het eerste album van Gallagher kent zal deze tweede verrassend zijn, de tracks zijn niet te vergelijken en alleen in de 2 singles die al zijn uitgebracht kan je de sound van het vorige album horen. ‘Ballad of the Mighty I’ (gewoon een kopie van ‘AKA What a Life’), ‘Heat of the Moment’ en ‘You Know We Can’t Go Back’ zijn dan ook de enige tracks die weer lekker snel in je hoofd zitten en niet zo zwaar vallen. Doet de rest van de plaat dat dan wel? Jazeker! Qua lyrics valt deze plaat flink wat zwaarder dan z’n voorganger. Wellicht dus niet snel mee te blèhren voor de meesten, maar wel eentje die je raakt tot op de bodem van je hart. Of zoals Noel zelf zei over de nummers: “Songs that make you kind of punch in the air while crying a little bit”. En wat mij betreft heeft hij daar geen woord over gelogen.
Muzikale groei
Het grootste muzikale verschil tussen de albums is dat geen enkele track op elkaar lijkt, dit wat bij het High Flying Birds album wel opviel. Op Chasing Yesterday heeft elk nummer een compleet eigen sound en dat is iets wat we niet zo gewend zijn van Noel, zowel solo áls met Oasis hoorde je altijd wel iets herkenbaars terug. Deze plaat is een groei in de goede richting, al zeg ik het zelf, want Gallagher toont met dit album meer lef en dat vinden we vooral terug in het nummer ‘Right Stuff’. Een gedurft nummer waarbij je gewoon niks moet verwachten, geen Gallagher sound, geen Oasis sound, maar een soort space jazz, waarbij misschien wél veel mensen zullen afhaken door het ellelange intro. De lange stiltes/intro’s zijn we wel een beetje gewend van Noel en geven ook bij dit album weer een mooi geheel aan de volgorde van de nummers. Gelukkig is niet de gehele sound van Noel vernieuwd, de lekkere rock n roll sound is nog gewoon terug te vinden in de nummers ‘You Know We Can’t Go Back’, ‘The Mexican’ en ‘Lock All Doors’. Deze laatste track had Noel oorspronkelijk geschreven voor het Chemical Brothers’s Setting Sun album, het kwam er echter niet van het nummer af te maken en nu 23 jaar later is het nummer eindelijk af en pronkt het op z’n eigen soloalbum.
De nummers ‘The Girl With The X-Ray Eyes’, ‘While the Song Remains the Same’ (een afspiegeling van Gallagher’s jeugd periode in Manchester) en ‘Riverman’ zijn stuk voor stuk een voorbeeld van de muzikaliteit en diversiteit op dit album en ook allemaal met een persoonlijke insteek.
Conclusie: Het album luistert lekker weg, is goed opgebouwd en in elk nummer zit wel een element wat opvalt waardoor het gehele album je bij blijft. Verwacht geen Oasis, of standaard Gallagher sound, maar een basis daarvan met veel meer muzikale elementen en instrumenten. Een plaat die zeker thuis hoort in je collectie. (8/10)(Sour Mash Records)
Het album Chasing Yesterday ligt vanaf 26 februari in de winkels, is verkrijgbaar op cd, cd deluxe met bonus tracks en vinyl. De cd en lp bevatten de volgende tracklist:
1. Riverman
2. In The Heat Of The Moment
3. The Girl With X-Ray Eyes
4. Lock All The Doors
5. The Dying Of The Light
2. In The Heat Of The Moment
3. The Girl With X-Ray Eyes
4. Lock All The Doors
5. The Dying Of The Light
6. The Right Stuff
7. While The Song Remains The Same
8. The Mexican
9. You Know We Can’t Go Back
7. While The Song Remains The Same
8. The Mexican
9. You Know We Can’t Go Back
10. Ballad Of The Mighty I
