Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    zaterdag, juli 19
    Trending
    • De wekelijkse New Music Friday Maxazine Playlist op Spotify, 18 Juli 2025
    • Connie Francis overleden
    • Het verhaal van de vrije gitaar
    • Bescherm je gehoor tijdens een concert met de volgende tips
    • Joe Bonamassa – Breakthrough
    • sombr naar AFAS Live
    • Alter Bridge naar Ziggo Dome
    • Lorna Shore naar AFAS Live
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Buck 69 – No Medicine Like The Blues
    CD Recensie

    Buck 69 – No Medicine Like The Blues

    By Eric Campfens18 maart 2014

    Vader en zoon Clawson zijn degenen die Buck 69 rond zich hebben opgebouwd. Vader Tom zingt en speelt ritmegitaar en zoon Alex is een van de andere gitaristen. De band bestaat verder uit John Sevilla (gitaar, bas en drums), David Alan (drums), BJ Love (toetsen), Randy Paredes (gitaar), Daryl Burgess (drums) en Candice Coleman Lange (zang). Buck 69 komt uit Toledo, Ohio en is in 2004 opgericht. Hun eerst cd “When She Whispers Her Name” werd in 2008 genomineerd voor een Grammy. Met “No Medicine Like The Blues” is onlangs hun tweede album verschenen.

    Buck69 NoMedicine_cTwaalf songs zijn geschreven door Tom Clawson, de overige door John Sevilla. Met de opener “These Blues” geeft de band meteen hun visitekaartje af. Het is stevige rockende blues met de flink scheurende gitaar van Sevilla. Dit nummer is representatief van het werk dat we op de cd te horen. krijgen. Rauw en ongepolijst, blues en rock, stevig en ook melodieus. Maar het is niet allemaal scheurwerk, want in “Dead End Road” gaat het tempo al wat omlaag en het volgende nummer “No Medicine Like The Blues” is helemaal een slowblues met een fraaie interactie tussen Toms stem en Sevilla’s lichtvoetige gitaarspel. Daarna is het weer gedaan met de rust en met intro met een paar toeteraars gaat in “That’s Life” het tempo weer omhoog. En zo wisselen de rockende en gevoelige songs elkaar af, wat zorgt voor een smaakvolle en interessant gemengde cd. Andere songs die het nog waard zijn om te worden vermeld zijn “Tell Me Why”, een lekkere slowblues met mooi gitaarspel van Sevilla, en het stevig rockende “My Car” met Alex Clawson en Randy Paredes op de leadgitaar.

    Een heel leuk album, waar ik al veel plezier aan heb beleefd. En ik denk dat deze nog vaak in mijn cd-speler zal vertoeven. (8/10)(Eigen beheer)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous Article18 maart, de verjaardag van Irene Cara
    Next Article Kylie Minogue met de Kiss Me Once Tour naar Europa

    Related Posts

    De wekelijkse New Music Friday Maxazine Playlist op Spotify, 18 Juli 2025

    Connie Francis overleden

    Het verhaal van de vrije gitaar


    RSS Muzikantenbank
    • Gitarist gezocht voor nieuw op te starten Metalcore band in regio Venlo
    • Gitarist gezocht
    • Lead gitarist gezocht voor laagdrempelig Punk-Rock-bandje! (Breda)
    • Muzikant zoekt muzikaal project
    • Soul/funk zanger/zangeres gezocht!
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.