Maggie Reilly, velen van jullie zullen de zangeres niet kennen, maar als ik jullie vertel dat zij de zangeres is die te horen is op Mike Oldfield’s hits ‘Moonlight Shadow’ en ‘To France’ dan gaat er waarschijnlijk wel een lampje bij jullie branden. Sinds kort heeft ze een nieuw album uit, getiteld ‘Heaven Sent’, waarmee ze verder op zoek gaat naar haar Keltische roots.
Op ‘Heaven Sent’ staan een aantal heerlijke pop-rock nummers, zoals bijvoorbeeld ‘Juliette’, en ‘Judas Kiss’ maar ook een aantal meer avontuurlijke tracks die een beeld geven van Maggie’s veelzijdigheid en haar bereidwilligheid om met instrumenten te experimenteren. ‘Heaven Sent’ opent met ‘Stars at Night’, een lekker in het gehoor liggende track met mooie vioolpartijen. Track twee, de titelsong ‘Heaven Sent’ is wat meer uptempo, een beetje pop-achtig, compleet met een heerlijke sax-solo. Als gezegd is ‘Juliette’ een pop-rock nummer, lekkere gitaarwerk. ‘Cold The Snow Clad Mountain’ heeft een onweerstaanbaar refrein, Maggie schreef het nummer nadat ze een “writer’s block” had tijdens het schrijven van de album sessie. ‘If’ is een prachtige ballad met op de viool Duncan Chisholm en Stuart MacKillop op de piano.
‘Leanan Sidhe’, in dat nummer hoor ik overeenkomsten met Clannad, een sublieme track. ‘Break of Day’ is wat mij betreft de beste track van ‘Heaven Sent’, grote klasse. Voor track 9, ‘Fare thee Well’, pak daarvoor maar vast een zakdoek, wat een schitterend nummer. Op ‘One Autumn Day’ komen de violen weer tevoorschijn, na deze track vervolgt ‘Heaven Sent’ met het schitterende ‘Not Your Father’s Son’, ook een ballad. Het album sluit af met de sterke track ‘Where The Heart Lies’ dat mijns inziens beter de openingstrack had kunnen zijn. Al met al mag duidelijk zijn dat Maggie Reilly met ‘Heaven Sent’ een zeer goed album heeft uitgebracht. (8/10)(EMI Music)
