Hoewel hij nog jong is heeft Jeff Jensen inmiddels al een behoorlijke carrière achter de rug. Hij is dan al sinds zijn negentiende bezig een nam voor zichzelf te maken. Jensen is afkomstig uit Portland en nu al enkele jaren gevestigd in Memphis. Met zijn eigen band heeft hij al enkele cd’s uitgebracht. Tevens toert en speelt hij met anderen. “Road Worn And Ragged” is waarschijnlijk het gevoel dat hij heeft na enkele jaren lang meer dan 200 optredens per jaar te hebben gedaan.
Op dit album wordt Jensen begeleid door bassist Bill Ruffino, drummer James Cunningham en organist Chris Stephenson, terwijl pianist Victor Wainwright en harmonicaspeler Brandon Santini ook spelen. Het album bestaat uit tien songs, waarvan de helft door Jensen zelf is geschreven. Deze vijf nummers kunnen als zeer persoonlijk worden opgevat en gaan over een relatie die kapot is gegaan (‘Brunette Woman’), afscheid nemen (‘Goodbye Portland’), vermoeidheid (‘River Runs Dry’), maar ook dankbaarheid ondanks de problemen die hij op zijn weg is tegengekomen (‘Thankful’). De gebruikte covers en in het bijzonder ‘Heart Attack And Vine’ van Tom Waits kleuren dit beeld alleen maar verder in. Muzikaal zit het ook snor; de band speelt strak, de muziek is melodieus en gevarieerd. Mijn favoriete songs zijn het vlotte ‘Brunette Woman’, het trage ‘Heart Attack And Vine’ en het lyrische ‘Gee Baby, Ain’t I Good To You’.
Jeff Jensen is een goed zanger, een prima gitarist en een uitstekend liedjesschrijver en hij heeft een heel goed album uitgebracht. Het is voor mij de eerste kennismaking met deze muzikant en ik ben er erg van onder de indruk. (8,5/10)(Swing Suit Records)
